го (зам.) - поткинува (гл.)

Ми свират воени труби, музиката го поткинува снегот и ја полни сета вселена.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама, тој никако не попушта. Ме стега околу гушата, ми го поткинува дишењето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Бабата ја подава својата карта, наводно не стигнала да ја поништи, „разбијачот” го поткинува, полн со разбирање за тешко подвижноста и габаритот на госпоѓата во години... а таа под рака му ја подава на дедото.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)