го (зам.) - попрска (гл.)

Ја отвори вратата од колибата, го попрска со вода земјениот под, па со метлата, трудејќи се да не крева многу прав, ја замете колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тој тога го попрска со водата од изворот, шчо си носел во стомничето, и мостот се застојал, та мајсторите можеле веќе да го сврзеет и да го допрајеет.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Гоце лежеше и ја полеваше со својата врела крв својата поробена земја.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Бликна врела црвена крв и му го попрска елекот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Стрчавме сите, го попрскавме со вода, а логотетот седеше на својот трон и не забележуваше, или не сакаше да забележи што се случува зад него.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ќе ги отвореше ќепенците, ќе го попрскаше подот со вода и со метлата ќе ја изметеше меаната.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Најпосле се облекол харно, се променил во хубаи рутишча, и се сторил како хеким, та поминал крај царскиот сарај и викал: „Хеким, хеким!“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)