го (зам.) - повраќа (гл.)

По неговото заминување, нејзе повторно ѝ се поврати главоболката, нервозата, несоницата и одново полнејќи се со јад и гнев, фрлаше искри од очите, крикаше како птица грабливка, се загалцнуваше на пола збор од лутина и сѐ повеќе го повраќаше поранешниот изглед и држење облекувајќи се во панталоните и чизмите, во елечето од кучешка кожа и плускајќи со камшикот и сѐ повеќе стануваше несреќна и зла.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Она што го јадам, го повраќам, другото го истурам в нужник.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
За кратко време свежиот воздух го повраќа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Мајка ми е избезумена, само супи му готви, му клава ладни облоги, а таја нејќи да јади, ако касни нешто веднаш го повраќа.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)