ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Чанга ни зборуваше и за други работи за да ни го оттргне вниманието.

Утврдивме дека основниот расцеп во шизоидната личност е пукнатината што го оттргнува сопственото јас од телото: Јас/(тело-свет) Таквиот раскол го кине индивидуалното сопствено битие на две, на таков начин што јас-чувството станува лишено од телото, а телото станува средиште на системот на лажно јас.

— Ќе а истутнеме зимата со овој човек,— се тешеа сите полчивци кога слушаа што се прави по другите мариовски села.

Да го оттргне бегот сина си од ова влијание беше го испратил некоја и друга година во Стамбул на училиште, а тој се запиша потоа во военото училиште и со една група кадети отиде и проведе две години во Германија, та кога се врати, стана муљазим, а пред една година и јузбашија!

Не дека зборот “писмо” престанува да го означува означителот на означителот; тоа во една чудна светлина покажува дека “означителот на означителот” престанува да го дефинира акциденталното удвојување и секундарноста лишена од нејзините права.

Таа мора да го стори ова не само поради тоа што сето она кое желбата сакаше да го оттргне од говорната игра одново се враќа во неа, туку и поради тоа што истовремено, и самиот говор се наоѓа загрозен во својот живот, изгубен, отсечен, поради тоа што повеќе нема граници, препуштен на сопствената конечност во истиот миг во кој изгледаше дека неговите граници се бришат, во истиот миг во кој престанува да биде сигурен во себе, опфатен и ограден од страна на бесконечното означено, кое изгледаше дека го надминува. 50 Margina #11-12 [1994] | okno.mk

Татковиот дух беше толку разбрануван, но и отворен, што сега немашесила што можеше да го оттргне од занесот и од свеста за величината на откритието.

Мајка немала доволно храброст да влезе во неговата соба и да го оттргне од неговите збогувања. Таа не склопила око цела ноќ.

На Татко му се мешаа семожни мисли во неговата свест, од толку надојдената поројна река на балканската историја, кога возот бавно запираше во битолската железничка станица. Пискотот на локомотивата го оттргна од неговите далечни мисли...

Можеби тоа е и она што ја зајакнува склоноста на геј-мажите да се идентификуваат со нејзиниот разулавен лик.

Зашто го нагризува култот на романтичноста кон неволевото, го нагризува неговото промовирање на задолжителни романтични врски, му го нагризува идеализирањето на емоционалната неслободност.

Здивената мајка која, доведена од своето неблагодарно дете до една крајност на чувствувањето, „шекнува“ треба да ја драматизира – да ја мелодраматизира – преломната точка во секоја љубовна врска што, дотогаш, изгледала неизбежна, безусловна, неволева. ‌Мајчинската врска истовремено е и најневолевиот и најконвенционалниот од сите општествени односи.

Кога таа врска ќе препукне под притисокот на врховниот напон, исходува отворање простор за непредвидлива возможност и за слобода во секој емоционален и општествен однос – каква што е еротската страст – за чија цврстина како врска и за чиј идентитет како страст дотогаш се сметало дека засекогаш го оттргнуваат од царството на изборното. ‌Во овој контекст, сцената на судирот мајка-ќерка вбризгува здрава доза стварност; внесува поостро сфаќање на политиката на романтичноста.

Како навлегуваше во сивиот мрак, така му се изоструваа сетилата за мирис и слух: испарувањето од мочката на ноќните грабливки и од крвта на нивните последни жртви, трепетот на листот што паѓа и зуењето на невидливите инсекти не го оттргнаа од главната трага што ја следеше како извежбан загар.

Дишеше тешко и дишењето го прекинуваше со кашлање кое му ги раскинуваше градите.

Тоа што бил напуштен од оние кои го зачнале го болело повеќе од смртта на оние кои го одгледале.

Потрагата по родителите за него била како движење по ходник на чиј лев ѕид го гледал насликано своето минато кое веќе било мртво, од десниот ѕид безуспешно се обидувал да го оттргне превезот зад кој се криеле оние кои го отфрлиле по раѓањето, а некаде далеку, таму каде што завршувал ходникот, се простирала празнината на иднината, која се надоврзувала на мртвилото и отфрлувањето.

Додека во болницата седев крај креветот на Хајнерле, се обидував да му го оттргнам вниманието од маките кои му ги задаваше телото.

Тоа го наведува да дојде до самиот раб и загледаниот паѓа.

Понекогаш некој од брегот на нормалноста толку силно се загледува во себе и во бездната меѓу двата брега, па не може да го оттргне погледот од нив.

Си ја зеде крвта од татка ти... (Саветка и Антица, кои за ова време си ги кубат косите, се обидуваат да го оттргнат Илија и да го ослободат Ристаќија.

Но, Анѓа беше упорна да го оттргне синот од прегратките на таа жена.

Се присети, а потоа се штрекна. Се сети кога арачлиите од рацете ѝ го оттргнаа јарето и ги собраа козите. - Ќе ги изеле шумите. Будалски работи! - знаеше да изусти стариот Стојмен.

Бев свесен дека како и да пишував, никогаш не ќе успеев да се доближам на достоен начин на легендата на Арафат и на одбраната на својата Палестина, на сложената енигма што се криеше во неговата комплексна личност, на неговиот живот-жртва.

Драматичноста во дипломатските табори ја зајакнуваа во Тунис уште присуството на Јасер Арафат и Палестинската централа, односно Државата Палестина, којашто ја признаваше СФР Југославија како независна држава, како и Арапската Лига, чие седиште беше привремено во Тунис...

Новиот режим на Бен Али, по бурните настани, настојуваше да го оттргне вниманието од заминувањето од владетелскиот врв на дотогаш неприкосновениот Хабиб Бургиба, не само на нацијата, туку и на големиот дипломатски кор.

Животот, личноста и борбата на Јасер Арафат не можеше да се сведат на никакви шеми на владетелите кои успеале да го оттргнат својот народ од колонијалната зависност и до крајот на животот, да се сметаат како пратеници на Бога во доживотното владеење.

Тој ѝ го оттргна од рацете, фасциниран како и секогаш од мекиот дождовен изглед на стаклото.

Беше отсутен, далеку со мислите, отсутен од ситните радости кои ги подготвуваше Мајка, за да го оттргне од внесе­но­ста во големиот пат, во големите идеи.

Нè очекуваше Мајка токму со ова прашање да го оттргне од неговата внесеност во барањето нови аргументи со кои ќе ја подготви Мајка за големата одлука. – Не, не знам!

Нешто се случи. Не знам што, ама овде Германците Гала не ја гибнаа само што тој офицерот нејзин ѝ го отргнаа, сигурно на Источниот фронт го пуштија така што Гала тука остана само со срамот на образот...“

Но, сепак не можеше да го оттргне, и во овој миг, погледот од Цветана Горски.

Се сети зошто Горјан и Огнен го праќаа в село и остануваа сами со коњчето и зошто Тале сè ќе најдеше некоја работа само и само да го оттргне од коњчето.

Само тој знае какви тревки и корења треба да се собираат за да му го замрачат умот, за да го доведат до некаква рамнодушност спрема сѐ што се случува околу него, да го оттргнат од луѓето и од грижите.

Го вртеше главичето не знаејќи која постапка е најдобра за да го оттргне од заблудата.

КИРО: Како говеда. (Пауза) Брате. (Умира) (Вториот востаник го оттргнува Киро од Гаврил.