го (зам.) - ослушне (гл.)

Со мака се задржа да не се насмее. * Куќата пред која застана беше положена така како да се бореше да го ослушне пулсот на земјата.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Со жедта на посветен безумник барем едно од моите писма да пронајде таков процеп, и на зајдисонце да допре до собата со стар часовник, до човекот кој легнат во фотелјата како во постела од изгниени лисја, со замаглен поглед го ослушнува струењето на тишината, го отворам дневникот со корици уредно навлечени во кожна обвивка.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)