го (зам.) - осветли (гл.)

Таму блесна голема молња, која мигум го осветли небото.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Благословено е делото на Јуда Макаби, врви низ главата на Елеазар бен Цви повторената бенедикција за Макавеецот, зашто Господ прави чудо и менората со она малку масло наместо само еден, гори цели осум денови и го осветлува и осветува Домот на Севишниот и Единствениот бог на кој одново му се принесуваат жртвите во Хамизбеах.  Раби Елеазар бен Цви не гледа веќе прикази.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Чуварите се плашат од пожари ако го осветлат „Долма Бахче“ со електрика; некогаш овие дворци биле осветлени со струја но, поради страв од пожар, струјата бргу ја отстраниле...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Но да не мислам повеќе за тоа… (Тргнува кон вратата на спалната, но во моментот кога ќе се обиде да ја отвори, го осветлува силна светлина, Тој се свртува, и откако ќе ја види Слободата го насочува револверот кон неа).
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Престанаа со пукањето и едните и другите, но Турците, таман се затемни убаво, ја запалија племната од комшијата Стевана и целото куќарче го осветлија, та Шаќир и Јован не можеа да го направат предвидениот препад зад куќата и да го скинат опсадниот обрач.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пак кајмакамот ги повика да се предадат, а овие пак одбија со истиот услов — само на конзул ќе се предадат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Струјата што ја спровеле да го осветлат Подот беше единствено отстапување од нивната естетика, создадена во име на... ритуал, спорт, уметност?
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
„Дигиталниот изглед“ е светлина, којашто го осветлува зевањето на празнината што нè опкружува.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Пламенот заигра со мрежестите шари и му го осветли долгунестото, збрчкано лице со ретките мустаќи свиснати надолу и слепени за сувите образи.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Како да извираше и како да се креваше од бистрата, мирна езерска вода со безброј чисти, светли души - утрото заигра во воздухот, се крена над стариот град, стегнат од сите страни со дебели ѕидови за миг го искапи, го осветли и го оживеа со својот трепетен сјај.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
И Предо ги пушти долгите фарови, не толку за да му го осветлуваат патот во самракот, кој за чудо иако поминуваше по рамно поле, беше полн со свиоци, мовчиња и ендеци, колку да ги предупреди колите што му идеа во пресрет кој влегува во градот под Марковите кули.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Веројатно затоа оти и отсутна Месечината го осветлува со својата старинска ламба Споменот за некоја незаборавна ноќ.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
И како веродостоен доказ за вистинитоста на својата приказна ја земаа месечината - Бог направил така, таа ноќ испратил да грее во Потковицата и на земјата јасна месечина, јасна небаре јасно сонце, за да им го осветли патот на праведниците, на свети Јован Крстител и на Бошета нивни: сега веќе не Јанчески, туку нивни, од Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Фјодор се враќа: во рацете држи еврејски свеќник, а запалените свеќи му го осветлуваат голото тело.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Но ништо не се случува всушност бидејќи кога човек мирува тогаш и знае дека чувствата се само мисли, а јаките чувства се само безброј пати повторувани мисли.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Кога го осветли со свеќата, Филозофот отстапи чекор назад, ме фати за раката и рече: внимавај, да не ја допреш пајажината, да не се заплеткаш во неа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ги носам со себе најшарените узди, ги пуштам нас да не врзат, нашите блесоци да се спојат, заедно да засветат, нашиот пат да го осветлат, зашто така најсилно се свети.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Светилката од крај патната бандера бледо го осветлува лицето на нашиот случајно сред соговорник.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Некоја магија и во мрак му го осветлила лицето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Другите не знаеле дали се смее или липа над својот нож со крвав врв.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Едно за мене - патот да ми го осветлува Едно за тебе, Сонце мое, кога ќе ме нема, да те прегрнува.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Одново запаленото светло над тажната трпеза тогаш повторно го осветли празното сопче отспротива, но некако сенишно.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Би сакал само навечер да наминува, крадешкум, на по еден час, или на еден миг!
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Така би и во таа темна ноќ кога душата беше претворена во светлина за да го осветлува патот на сина си до границата која го сечеше Езерото на неколку километри од гратчето Подградец Бабата своите внуци, кои сега се оддалечуваа засекогаш од неа со малиот чун во судбинската ноќ на својот живот, ги заспиваше со прикаски и легенди поврзани со блиското Езеро, чии бранови често допираа и до бреговите на нашите соништа, ги вознемируваа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Макар што потрагата беше при својот крај, требаше уште Камилски да реферира според договорот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во зборовите некогаш во интензивен оптек, и во нивното време, се криеја с уште живи значења коишто не само што можеа да го осветлат некогашниот живот на Балканот туку и некои постојани состојби на човековиот дух.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но во секој случај знам дека завршуваше со „ Еве една свеќа да ти го осветли патот, еве еден џелат, да ти го скине вратот!“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еден жолт зрак од сонцето на залез падна врз подножјето на креветот и го осветли каминот, во кој водата во чанчето живо вриеше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А тогаш еден друг, сосем различен глас, еден тенок, култивиран глас, за кој Винстон помисли дека го слушнал веќе порано, упадна: „И, патем речено, кога сме веќе кај тоа 'Еве една свеќа, да ти го осветли патот, еве еден џелат да ти го скине вратот'.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не се сеќавам како беше понатаму, но знам дека завршуваше со „ Еве една свеќа да ти го осветли патот, Еве еден џелат да ти го скине вратот“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Само рече: Се јави тогаш една светлина на небото што повторно ми го осветли патот!
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Ама муграта си забелува како секој ден, сонцето заизлегува, дури и низ облаци ќе го осветли денот - колку и да е нажалена душата...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Па сега и будна и насон ги глеам тие о ч и - небаре светлина... и ја молам Богородица Мајчица да му го осветли патот - да ми се врати...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Борината се запали и го осветли темниот земник.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Врз мракот падна уште една ноќ и в тој цвет темен затворено сѐ е под јазикот на молкот немее Сал ти си буден од бдеење болен но песната ја нема и ја нема во несоницата на тие долги дни Ја нема таа месечина јасна под тие клепки седело да свие молчењето да ти го осветли И така кроце часовите венат како што вене виење на волк и липтежот на ветрот како вене
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Преку него падна златен конец и го осветли.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Небото над Езерото го осветли линијата на силна молња, па се зададе и силна грмотевица, небаре ја разнесе сета собирана тишина на Езерото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Тоа ќе биде вистински мост, кој уште повеќе ќе го осветлува нашиот заеднички пат кон комунизмот.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Не сум сигурен ова тврдење на Поетот дали уште повеќе го осветлува една негова мисла изречена по друг повод.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не ќе мораме да мислиме на него секогаш кога Јупитер или Сатурн или Марс ќе го осветлат вечерното небо Беше тоа нешто друго.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Само што понекогаш ламбата сосема слабо го осветлува.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Во суровата тишина луѓето се дават во сопствените солзи, а со секое менување на светлината може да откриеме по една тајна и да бидеме сѐ поблиску до вистинската љубов, за која не постои супститут.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Човечката душа може лесно да потоне во длабока болка, но догорчето од неочекуваните спомени ќе му го осветлат патот во темнината на најмрачните тунели.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Светлината од телевизорот му го осветли лицето.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Грабнав една четка за заби и ја фрлив накај неа, но само го удрив прозорецот и таа избега.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Секој од блиските држи по една запалена свеќа, искрена молитва што на мртовецот ќе му го осветли патот до бога.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Тој пат ми го осветли, како божја сенка мојата Елен Лејбовиц, која ме следеше во мојата семејна потрага во текот на три лета.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Светлина се растури и се разлеа наоколу, се подигна до таван, го осветли лицето и очите на Пандократорот; се пројаснија крилјата на ангелите и образите на светците.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Пламенот што се превиткува во средината на земјанката го осветли нејзиниот десен образ огрден со дебела лузна во чија средина сѐ уште е залепен загноен струп.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Но ова може да е сосема соодветно однесување за да ја заштити неговата долготрајна кинеска меморија, не грешка во почитување на програма, исто како што еден електричен компјутер може да го осветли својот екран штом ја допрете неговата тастатура додека зафатено работи нешто ( однесување коешто не е вклучено во кодот кој во моментот го почитува, патем, но пониско во системот).
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)