го (зам.) - ороси (гл.)

Студена пот ми го ороси побледеното лице.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Челото се грчи во брчки и го оросуваат ситни бисери пот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Прострев моето под ситниот дождец, за да го ороси, па тие лесни капки се разлеаа по него како ситни солзи , тркалајќи се удолу, покрај носот, ми ја заобиколуваа устата, низ брадата па сѐ до вратот, каде што како река течеа, се слеваа една до друга.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Во овој миг чувствувам како капки студена пот ми го оросуваат челото.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Капки двоумење го оросуваат челото.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)