го (зам.) - опчекори (гл.)

* Во себојно фустанче облечено за брзо соблекување, директно од ролшуи на штикли (така ли се стига побрзо?) нетрпелива да го пополниш идеалниот градник, со двете немирни, долги нозе сакаш да го опчекориш градот.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Кртовица го опчекорува.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Вешто се подигнува, скокнува и го опчекорува.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Таа слизнува на подот и од под креветот извлекува два пара лисици.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)