го (зам.) - опива (гл.)

Таму, уште натака Воздухот е расцветан И звуци на запалени бои го опиваат полето...
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Наредба ќе беше, му велам, во времето на татка ти, попот божем наш селски, кој го опиваше народот наш со верски заблуди и, згора на тоа, уште и пари ни земаше - имаш-немаш на попот мора да му платиш.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Дури и коњот го опивал.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)