го (зам.) - оддели (гл.)

Можеа да го одделат од сиџилите и без дарови, си помисли Татко на излегување.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тој има своја убавинашто го одделува п своите специфичности од другите градови, можеби, како што Париз се разликува од многу други светски метрополи.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Луѓето во Париз, оние што работат врз неговот урбанистички развиток, најмногу внимаваат работниот човек во Париз да го одделат од бучавоста и трите милиони коли и да му обезбедат помирен живот, без нервоза и турканица, без многу да се движи на тркала.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тој, со своите старечки очи, уште ги наѕираше контурите на оние мили образи, што ги впивал во себеси дваесет и седум години и од кои му беше тешко да го оддели својот поглед.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Белиот околувратник го одделува нејзиниот уште побел врат од црната униформа.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Што ќе прави ако го одделат од него.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сиот во клопче со стиснати раце меѓу нозе и со коленици до самата брада, Антун Крстин ги слуша погодувањата и гледа околу себе лилави и модри и жолти и суринедовршени лица и се брани неподвижен, со некој внатрешен отпор, од мириси што минале еднаш низ куќата и сега се враќаат да го задушат, да го покријат, да го одделат од маката да истаржува тајни на едно минато.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
МАРА: Ќе го пуштам, се разбира. Зошто? — си знам дека ми е прокопсано чедото — ќе спечали и ќе ми пушти. Не го одделив од куќи за уште да гладувам и да стегам!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Го требат скапаното: ќе го одделат црвецот од шупливото, ќе го позабришат плодот, и така ќе го лажат мевот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Имаше еден мазен црн одблесок по сите делови каде што беше бронирана и беше толку прецизно изработена, што на Змејка често му се случуваше да не може да си го оддели окото од неа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Змејко му налегна на јадењето, а од тоа не можеше да го одели вниманието ни сето врашко скокаркање на немирното срнче во неговите нозе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А кога порасна Скрче, крпчето во кое го имавте врзано неговото пресечено папоче, го одрврзувавте и му го покажувавте да си го види какво му било кога од мајка ми сте го одделиле...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Дали тој моќен, примамлив свет од кој нештата не можат да и го одделат погледот (како обземениот Нарцис од својот одраз во водата), ќе го наречеме чудо, фантазија или постоење?
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Сеедно какво беше времето, сеедно каков беше ветрот и снегот, можеа и илјада бури да зафатат сега него ништо не можеше да го оддели од неговото дело, тој упорно издржуваше во својата таинствена работа.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Чанга, кога им го читаше на своите козари овој дел од расказот, толку многу се внесуваше во настаните и ги дополнуваше, така што, во еден момент, козарите не можеа да го одделат расказот на Доде од кажувањето на Чанга. ...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ти никогаш не умееше да го оддели она што е вистинито од она што можеби го сонил или пак само му се посакало да го види.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дедо ти немаше сила што можеше да го оддели од Езерото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)