го (зам.) - одбие (гл.)

Правото на државата да ги наплати таксите [во никој случај] не може да биде поважно од правото на [пристап до] судот! 5) Недоверба во „институциите на системот“ Во овој дел мораме да ја истакнеме изразената недоверба на работниците кон надлежните државни институции, кој се најповикани да ги разгледуваат прашањата од трудовоправната сфера (покрај судовите, тука пред сè мислиме на: МТСП преку своите подрачни единици, АВРМ преку своите центри за вработување и „озлогласениот“ Трудов инспекторат преку своите локални, општински одделенија).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Странката не може да го одбие поднесувањето на исправата ако таа самата во постапката се повикала на таа исправа за доказ на своите наводи, или ако се работи за исправа која според законот е должна да ја предаде или покаже, или ако исправата – со оглед на нејзината содржина – се смета заедничка за обете странки.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
На крајот на месец јануари 2010, судијката (С. Мирковска – претседател на советот), и судиите поротници (З. Ѓорѓиева и Н. Петровска – како членови на советот), го одбиваат тужбеното барање на Ѓорѓиевски како неосновано, и згора на тоа го задолжуваат на работодавачот да му ги надомести парничните трошоци во износ од 14.560 МКД (240 ЕУР), во рок од осум дена од приемот на пресудата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А тужителите целосно му ја препуштија одговорноста за водење на парницата на својот адвокат (Ивановска) – па предметот 18 месеци беше заталкан во фамозните судски лавиринти, а се помрдна од „мртва точка“ дури по поднесената ургенција до судот, по што истиот експресно беше пронајден и беше назначен нов судски совет.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Никому нема да му ја продаваме, никого нема да го одбиеме и за никој нема да се двоумиме да ја пружиме –  правдата и правичноста. (Заклетва за должноста судија) Луцидната и прониклива римска идеја-водилка за примарното значење на тужбата како средство со кое се стигнува до целта, спомената во воведот на книгава, ќе ја споменеме и на крајов –  бидејќи таа, за среќа, повторно воскресна во правните научни кругови кон крајот на XIX век, под влијание на англо- саксонската и американската правна традиција, во правецот на познатите т.н. правни реалисти. 
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, голготата не завршува тука. Незадоволен и од оваа втора негативна пресуда, работодавачот НУЦК, се реши да покрене ревизија пред Врховниот суд на РМ – во трет и последен степен.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Кога едната странка се повикува на исправа и твр- ди дека таа се наоѓа кај другата странка – судот оваа странка ќе ја повика да ја поднесе исправата, оставајќи и за тоа определен рок.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во ова сведочење судот превиде дека овие наводни очевидци немаа никаква потреба да бидат а, згора на сè, и воопшто не беа присутни во просторијата каде се одвиваше работата и отстранувањето на 199 дефектот, односно отпушувањето на затнатото црево на машината за малтерисување со помош на армирана шипка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Извршителот не смее да го одбие спроведувањето на извршувањето, освен во случај ако се исполнети условите за негово изземање и ако има сознание дека за истата извршна исправа се спроведува извршување кај друг извршител (чл. 3, ЗИ).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По завршувањето на доказната постапка, судот, по одржано- то советување и гласање во октомври 2009, со меѓупресуда,5 го одби тужбеното барање на Јакшиќ за надомест на штета како неосновано затоа што тужителот, наводно, самиот – поради својата небрежност – се довел себеси во состојба на ризик по неговото здравје, а доколку сметал дека таа задача е опасна по неговиот живот требало да одбие да ја изврши.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во периодот од октомври 2009 до јануари 2010-та, во битолски- от Основен суд се одржа само едно рочиште за главна расправа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Со првата пресуда, од март 2003, првостепениот суд, кој ги распита странките, а сослуша и шестмина сведоци – го одби тужбеното барање на работниците како неосновано, по што тие благовремено, во април 2003, поднесоа жалба до Апелациониот суд Скопје, а во мај 2003 поднесоа и дополнение на жалбата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Извршителот го спроведува извршувањето.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
304 Револтот и сомнежот за корупција во редовите на овие јавни функционери и службеници, кои се блиски до локалните моќници, а којшто е јавна тајна меѓу работниците, и кој на моменти оправдано преминуваше во отворен гнев и презир – со право, пред нас, ја постави дилемата дека, во наредниот период, треба да направиме студиозно истражување на оваа доста загадочна и мошне скокотлива тема.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Конечно, во јануари 2009, Врховниот суд го одби овој вонреден правен лек на работодавачот и ја потврди исправноста на прво­ степената и на второстепената пресуда во корист на Митревски. 65
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Кон е заплашена со „огромната деструктивна моќ на јазикот на одбрамбените аналитичари и контролори на оружје“ и со нивниот потполен отпор спрема „емоционалното промашување... масовните убијци, осакатените тела и неискажливото човечко страдање“5 во коешто тој јазик учествува.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Таа го одбива „професионалниот дискурс“ на мажите чиишто умови се користат „во милитаристички цели“ и за „неверојатни апстракции“ од типот - smart bombs, friendly fire, clean bombs, collateral damage (паметни бомби, пријателски оган, чисти бомби, колатерална штета) - поради начинот на којшто го порекнуваат она што е „познато од стварноста“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- почна да го одбива управникот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Лирите ѕвекнаа во рацете на управникот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Пак залудно. Германците го одбиваат неговиот официјален предлогот, солунските Евреи да бидат интернирани на некој од грчките острови под надлежност и одговорност на самите грчки власти...  И сега што?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тој не може да ги убеди ниту Вислицени, ниту Мертен или Брунер да не го пренесуваат него и неговото семејство во гетото.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Грчката војска имено, не само што ефикасно го одби нападот на војската на Мусолини, туку италијанските сили успеа да ги потисне дабоко во територијата на соседна Албанија, нижејќи победа по победа над силната солдатеска изненадена од бестрашниот настап на малата армија.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Под тој нов, силовит притисок, впрочем како и другите европски земји, конечно потклекна и капитулира и Грција.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
На 18 септември британската воена мисија Spike го известува Force 399 “Четириесет и втора дивизија го одби нападот на Хуните од Велес кон Прилеп.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во праксата се афирмираа спотовите од 10 и 30 секунди, а само исклучително спотот е долг 60 секунди. Public relations е нешто што е од животна важност за секоја радио станица. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 111
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не е ништо необично радио станицата да го одбие спотот доколку нарачателот не е подготвен да се прилагоди.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Покрај општиот тон, креативниот израз често го “лови” и расположението во различни времиња на денот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но кога и по вторпат го одби, тој се замисли.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во тоа двоумење како да ѝ пристапи, му пречеше тоа што виде дека таа знае да биде не само независна туку и горделива, не само остра туку и груба, па да го одбие уште при првиот обид за приближување или додворување, како со сечило што скока прво со блесок, а веднаш потоа со удар.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Дедо Спасе не може да го одбие и пак ќе почне да раскажува.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Тогаш, кога Акиноските за прв пат се доселија во Потковицата, се пронесе глас, но тоа не беше вистина, дека султанот, Мустафа Челеби, Лажниот Мустафа, (1419-1421 година) за да им го остави Имотот, им понудил да преминат во исламска вера, но кога тие го одбиле, се разгневил и им заповедал на властите да им ги оберат магазите во безистенот во Битола и да ги протераат во Потковицата - за заедно со другите раетини да работат за него.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
По овој последен распит ја загубив стрпливоста за следење на протекот на деновите, а уште помалку на месеците.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира, го одбив со индигнација овој смешен и за мене сосема неприфатлив предлог.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ова намирисано и накадрено момче понекогаш не го трпев но тоа ми предложи пријателство, кое не можев да го одбијам.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Зашто, градејќи нестандардни емоционални врски со културните облици, тие практично го одбиваат силниот општествен повик да заземат конвенционални, хетеронормативни положби и практично се здобиваат со нестандардни сексуални и родови идентитети, идентификации и ориентации.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Децата, со други зборови, можеби сѐ уште не се свесни дека прават избор на сексуалниот предмет (иако некои од нив можеби се мошне свесни за тоа, особено кога тој избор на предмет е некој нестандарден или неодобруван), но многу се будни за стандардното обродено и сексуално кодирање на конкретните конвенции за емоционално изразување – конвенции кои, од своја страна, им се потчинуваат на законите на жанрот и кои соодветствуваат на прагматичните генерички разграничености, како што е разграниченоста меѓу трагедијата и мелодрамата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Бидејќи систематската меѓусебна поврзаност и хиерархиска распределеност на општествените вредности што придонесуваат кон утврдувањето на тие генерички разлики се формативни за човечкиот субјективитет кога тој се обликува во рамките на некои конкретни културни контексти, не е изненадување тоа што дури и мошне младите деца се ориентираат, и однатре и нанадвор, во однос на таа основна културна поетика – на конвенциите на дискурсот, на чувствувањето и на изразувањето што тие жанрови ги претставуваат. ‌Со други зборови, долго пред воопшто да имаат секс, младите имаат жанр.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Што, можеби, е сѐ што им треба за да изградат одредени нестандардни односи кон нормативните сексуални и родови идентитети.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Трет нивни мртовец, рекол во себе давајќи му некое посебно значење на броењето небаре потоа полесно ќе можел да пресмета колку живи останале на целата човекова земја, но веќе сметката се менела: видел како паѓа уште еден од последен истрел во таа битка и видел како двајца од две страни со неприфатливо исти движења и исти искривени лица збрцуваат еден во друг презашилени алатки на смртта, едниот сличен на мртовецот пред неговите нозе, другиот неповторливо сив и влакнест, со обетка на увото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со задоцнување за кое и не бил свесен му викнал на имењакот со замав да го одбие нападот потоа да боде или со втор замав ... и сѐ така, ако викал или ако нешто говорел.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Глигор го здипли челото. Зошто го одби неговиот предлог?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Па, зар да го одбиеш? И така ... не го одбивав и си родив одвај три.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Мојот пријател се мршти. Готов е да го одбие но човекот со белег не чека одговор и седнува на нашата маса.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ни мојот буџет не позволува да позајмувам. Сепак не можам да го одбијам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Некаква неприродна сила го одби од другарите со коишто се беше запознал прифаќајќи ги како пристојни, друштвени луѓе.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Затоа и во земјите коишто имаат големи проблеми со воведување демократија во информирањето (или тоа го одбиваат, како Кина, Индонезија и СР Југославија) се настојува максимално да се отежни (или потполно да се оневозможи) приклучувањето на Интернет.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Таа малку ја потргна раката, не да го одбие Камилски, туку малку да ја забрише од престилката.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Подоцна, секако се сети дека тоа може да биде прв чекор во тоа да ја види нејзината тетоважа, но воопшто не се покаја затоа што го одби џоинтот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Александар забележа дека луѓето им се тргаат од патот додека поминуваат низ тесните перифериски улици, излегуваат од малите дуќанчиња и ги поздравуваат со благо поклонување, а кога сакаше да му плати на продавачот на ѓевречиња, тој тоа принципиелно го одби.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Беше тоа како да се бориш со невозможна физичка задача, со нешто што би имал право да го одбиеш, а што сепак невротично настојуваш да го извршиш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но колку и да изгледа необично, токму Кетрин го одби тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Лицето - череп брзо ги скри рацете зад грб, како да сака да му покаже на целиот свет дека го одбило подарокот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во тој мој поглед изгледа имаше доза на разбирање и наклоност, па сигурно и на сочувство, кое тој не го одби, туку го прими како благ лек на неговата душевна вознемиреност.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Побара пари од власта, го одбија; побара од разни институции и научни друштва, го одбија.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ѝ паднало жал на мајка ѝ и ја оставила и понатаму да цица. Кога го одбила Мил, се обидела и неа да ја одбие, но не помагало.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Верува дека татко му нема да го одбие, односно дека ќе го пушти.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Не можеше да очекува дека судот во Германија ќе го одбие барањето на Хелвиг, за развод.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Вториот напад го извршија со повеќе луѓе, но и тој го одби одбраната со уште поголеми загуби за противникот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Пристојно е да им се помогне во таква ситуација, дури и ако тоа не го сакаат, бидејќи фактот дека го одбиваат третманот може да биде еден од показателите дека се пореметени.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Затоа, одбивањето на третманот, дијагностицирано како губење на разумот, претставува дополнителен критериум во корист на претпоставката дека навистина и го загубиле.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но таа го одби, ги зеде алиштата во сепетката и си замина.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Можеби е подобро што го одбиваат, си вели авторот иако знае дека неговата спална ноќеска ќе жали за оваа толку прирачна малечка карабинка со која ноќе вежбаат “учките“ во Гостивар.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не ние, народот го одби јазикот со години што го правевме во име на власта и превласта да се разликува простото од ученото сочното од сувопарното да биде непрескоклив јазот меѓу Дворот и рајата меѓу зборот и животот.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Овој круг поседува извесна авангардност, но воздржана, онаа која го одбива ризикот.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Се лути: ако некој му го одбие подарокот.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Добро, велам, и истиот ден го одбив од дојка. Ивана мој. Му го скинав млекото.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тие што го одбиваат покрстувањето брзо заминуваат земајќи ги клучевите на своите куќи.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во 1910 година Стејт департментот го одбил барањето на конзулот во Солун, Лиланд Б.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Морис, да се отвори конзуларно претставништво во Скопје.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Последното само три месеци, го одби од цицка, на голема доверба го остави на чичко ми и стрина ми.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Круто го одбив, велејќи му дека тука е дојдено моето момче со кое претходно бев скарана и сега се смиривме.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)