ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

И ако го пресечеше крпењачата просторот меѓу двата камена што го обележуваа голот, настануваше вистинско ликување.

Пробелените ретки коси на неговата глава го обележуваат тој долг пат изминат во служба на науката.

Низ овие две категории Татко не гледаше само приказ за вечната борба помеѓу доброто и злото, кое го обележува човековото постоење, туку гледаше вистинска ментална формула како најдобро да го протолкува во својата Историја на Балканот низ падовите на империите, периодот на Османската Империја, која имаше, впрочем, извршено најсилно влијание врз менталниот склоп на Балканците.

Османците инаетот го оставиле во аманет за идните времиња, но со надеж дека инаетот ќе остане во самиот себе, без да се пренесува на другиот.

Воајеризмот, фетишизмот и еротизмот кај Ворхол Ворхоловиот воајеризам најпрвин го поврзуваме со неговата лична пасивност која се пренесува во неговото творештво како одвоеност или оддалеченост од објектот („Сѐ уште луѓето ми значат... но толку би било полесно да не ми значат...“).

Неговиот воајеризам го обележува нес­по­собноста за лично ангажирање („Забавно е со луѓето кои работат нешто...“), а појавната структура на неговите филмови е интерес кој не ја поминува површинската глазура („Не сакам да се мешам во туѓиот живот... не сакам да приоѓам премногу близу...“).

Совршено различни ги прави делумно нивната различност од месото и коските, но главно просторот што го обележуваат и содржат, надворешното што тие го прават внатрешно.

Најмногу душата му се собираше кога делкаше воденички камења; со денови вртеше околу карпата од која требаше да се издвои поголем камен од кој требаше да се изделка воденички камен: ја набљудуваше карпата, секоја нејзина жилка ја проучуваше: од каде трга и каде оди, каде се разгранува, слично на ботаничарот што ги проучува жилките на растенијата, како дрварот што го проучува дрвото од која страна да почне да го цепи; го проучуваше до каде оди цврстиот дел на каменот, а од каде почнува болниот; го обележуваше со креда, со керамитка, со врвот од глетото.

Берогројзењето обично се случуваше на почетокот на школската година, во периодот кој хрониките на школските тетратки го обележуваат како Есента во нашиот крај.

Под видливоста на небото нив не ги засегало што било пред тоа и што ќе се случи потоа.

Мислеле така. Мислејќи, можеле да ги подадат ковчестите раце и подалеку од животот и со врвовите на прстите да минуваат по круг што го обележувале со вид.

Тука копното впловува во морето и го обележува крајот на песочниот појас – големата плажа... ***