го (зам.) - надоместува (гл.)

Лежејќи во водата, Кала ќе ослабеше некое кило но со јадење брзо го надоместуваше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Тоа како да го надоместуваше со гласовите од радиото.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Последната реченица во Портретот на уметникот во младост упатува на таа замена, која е направена без страв и чувство на вина: “27 април: Стар мој татко, стар мајстору, поддржи ме сега и секогаш на добро место”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Икар паѓа во својот лет кон сонцето (Ра овде дава убав премин со тоа што е бог-сонце) и станува Тот, кој го надоместува таткото.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)