Денес не знаеш што останало и на нас наше, вели и му ја трга од уста дојката на детето, го легнува да спие.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А кога ќе види дека ни се обновува силата, тапанџијата го легнува и своето лице под тапанот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го лекувале, прашоци во забот му дувале, на грб го легнувале и самите се превртувале.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Го сметнувам од рамо и го легнувам на земи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Го легнуваме долу, кај огниште.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)