го (зам.) - лапа (гл.)

„Сторивме грев, синковци господови и мои“, прослови. „Едни умираат, други на умрениот му го лапаат ајванчето.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сулоага, со ќуркот на едното рамо, чибук од половина метро в уста, едвај го лапа ќилибарот, се шетка и прави муабет, де со еден, де со друг чорбаџија Распрашува за дома, за деца, за стока и за бериќетот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Прстите му станаа грибло во мојата коса, го копаа коренот на влакната со тврди нокти.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)