го (зам.) - купува (гл.)

Во градината се ширеше миризбата на печеното од под сачот, на различните цвеќиња, на свежината која допираше од здивот на блиската река, од миризбата на печеното тесто со различни вметоци што се ослободуваше од подотворениот сач.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа што ѝ недостигаше го купуваше на блискиот зелен пазар, а вишокот зарзават од градината им го даваше на блиските соседи со кои на есен подготвуваше туршија и друга зимница за зимскиот период.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
А немаше ни плацебо ефект. Ама го купував и го послужував!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Го купуваме и плаќаме со мердање, - одговори еден од двајцата џинови.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Што им е на нашите муцки? – како и да се зачуди Барбут- бег. – Погледнете нѐ, личиме на светци.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
shelfware - софтвер што го купува поединец или претпријатие и потоа не го употребува; инсталиран е само на полица (shelf)
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Потоа го купуваме нашето брашно од бегот за козја пастрма, за овци и за волна.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И гладни сме од Богојавление до вршило. Децата ни се збрчкуваат предвреме.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тој најмногу чај носи од Македонија. Во Струга го купува.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И угледни службеници на новата власт со многубројна челад, а кои со мали плати, тешко врзуваа крај со крај во деновите на сиромаштијата, покажуваа разбирање за козарите и нивните кози, го купува нивното евтино млеко, иако беа будно следени од властите и партијата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ете, затоа останало и сега лебот што го купуваме да го виткаме во бела крпа.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Навистина прекрасен мирис - на спокојство и ситост!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Нашата канцеларија се наоѓа во непосредна близина на фабриката во која дванаесетмина работници произведуваат мебел што човек го купува за да се кае потоа цел живот, освен ако не реши по три дни да го исече за потпалување: столчиња за пушење, столчиња за шиење, комоди, вешто бојосани столчиња што се кршат под тригодишни дечиња, мали подлошки за вази или саксии, безвредни дреболии кои за својот живот ѝ се благодарни само на вештината на столарот, додека во стварноста некој лош бојаџија им дава само привидна убавина со бојата за која сите мислат дека е лак, а која требаше да ги оправда цените.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Цртежот му се фрлаше под нос на мајсторот кој го ставаше на мајсторското тезге, го проучуваше муртејќи го челото, потоа ја проверуваше издржливоста на дрвото и најпосле почнуваше со производството.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но и натаму си ја продолжувавме необичната трговија, си го купувавме Мајкиниот мир.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- И мене не ми се допаѓа, - реков, - но дворот нема да го купуваме.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)