го (зам.) - касне (гл.)

Ненавикнат таа да го гледа, нејзиниот поглед го уплаши, така што моментално ја заврте главата налево, небаре коњска мува го касна.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Нашето минато, нашата сенка без која не би биле сега овде збрани во слава на Светиот оган сред длабоката темнина на шумата подготвени да го каснеме посниот залак испржена риба пред да се појави другиот оган - небесниот диск, врз почетокот на нашата преобразба.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Кога и денес го повторувам воведот во Словото, во мојата свест јасен како алхемијата на шестте имиња – gains Valerius Cattulus, Quintius Horatius Flaccus, Publius Vergilius Maro, Albius Tibulus, Sextus Propertius, Publius Ovidius Naso – што затекнувајќи ме на последната страна од читанката по латинси, во мене ја зачна непресушната жед кон хармонијата, го гледам Таткото како од градината со премолчени имиња го извлекува змивчето, му дозволува бесно да го касне, а потоа мирно да се склупчи на неговата дланка.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Поточно, мигот кога Рада ќе го касне првиот залак; намерата ѝ беше да ѝ преседне неделниот ручек.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Што ја привлече пак тука да го касне?
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Присетувајќи се на тоа, започна да му се метка мисла во главата: како може пак пчелата да го касне на истото уше и на истото место - на јаготката?
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
За да го одбранам, го каснав идиотот за рака.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Во првите денови некои од кучињата го гледаа душмански, непријателски како да им е тој виновен што се затворени овде, терајќи инает и 'ржејќи на него секогаш кога ќе го видеа каде што им носи храна или им го чисти изметот со лопатата или ги носи под тушот или во кадата на бањање, при што Богдан трепереше од страв да не го каснат; имаше и такви што беа кротки како јагниња, кои му се умилкуваа и го лижеа по рацете или му легнуваа да ги погали со раката, да си поиграат со него.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Долго се обидуваше да го касне еден човек што спиеше под дебелата сенка на едно големо дрво.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Комарчето во еден момент со најголема брзина успеа да го касне човекот.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Китан кога ја виде сумата, како змија да го касна: изнесуваше двојно повеќе од вредноста на куќата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Виде Димче Волшебникот една птица и си помисли: „Нека птицата се претвори во лута оса и нека го касне непослушното маче!“
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Но... и тој на таа падина се нурна, и куршуми смртно го каснаа врли, тој падна, се урна во битката бурна, и никогаш нема пак бомба да фрли.
„Локвата и Вињари“ од Лазар Поп Трајков (1903)
Се наведнав и го каснав војникот за рака.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како не го касна некоја оса за јазик, вели, не можеш да ја втасаш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Јазикот да си го каснеш!” ѝ велеше тој, и секое утро, уште пред да се разбуди таа, Полин излегуваше од дома и шеташе по сите околни места и собираше разни лековити тревки и билки: матарка, лопушка, кофил, калуѓерче, русе, златарка, прешлика, штрково цвеќе, напрсточе, млечарка, кострика, лишарка, кадифче, коњски босилок, чочорка, цволика, кикара, вратика, жалфија, калофер, добричица, царево око, иванчица, вртолумче, лобода, пчелинок, кукавичица, курвиче и др.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
-Тој ме касна - прошепоти Вадим.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Низ стенкање и несфаќање Наташа разбра дека татко ги приближил усните до голото рамо на Вадим, како да сака да го бакне, а тогаш одеднаш ги забил забите и го каснал, злобно и несфатливо; Вадим поради необјаснивоста на сето тоа заврискал и почнал да се измолкнува, а старецот одеднаш скокнал низ прозорецот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Џеки, мислејќи дека Винко го дави, го задушува, уште повеќе напнуваше да му ја оттргне муцката од раката, па дури и да го касне.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Виде Димче Волшебникот една птица и си помисли: „Нека птицата се претвори во лута оса и нека го касне непослушното маче!“
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Го касна стршенот, вели некој.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А кој знае дали беше пчела тоа што го касна, и кој знае дали беше Мравеска пчелата. 230
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И други пакости правеше: на Мравевци им го запали улиштето оти го касна една пчела.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некого ќе го касне оса и тој ќе се стрча кон реката да се трие со песок, со белутрак.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)