го (зам.) - исцртува (гл.)

Тоа е раката на Нора што го исцртува лицето на пријателката како лице на анѓел.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа е избледен знак или истрошена дагеротипија, појави на времето.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа е мечот со кој се служеа во војна, а кој е повеќе спомен отколку оружје.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Која родословна гранка сега ја смислуваш, на кој Лепи Лаза ликот му го дотеруваш, на кој внук на која внучка ѝ го исцртуваш гранчето и на гранчето пратчето и врз пратчето името и сѐ што ѝ прилега, како што треба да му прилега на длабокиот корен и на богатото стебло на твоето родословие?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)