го (зам.) - исфрла (гл.)

Секаде ни го конфискуваат јазикот, велам, од устата ни го исфрлаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас знаев дека родителите, заради срамот, најчесто ги исфрлале тие млади жени од дома, па тие го завршувале животот од глад, студ, или болест, многу бргу потоа, уште пред да се породат; знаев дека некои од нив, што ќе преживееле до породувањето, го оставале детето во некое сиротилиште, па работеле најтешки работи, заради кои животот не им траел долго; знаев дека имаше и такви кои, не можејќи да го преживеат срамот, а за да ја сочуваат честа на семејството, се убивале без да им кажат на најблиските дека забремениле; знаев дека некои оделе кај приучени луѓе кои им давале да испијат горки течности по што го исфрлале плодот, а понекогаш и самите тие умирале од отровот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се симна во кошарата, најде лопата зад вратата, каде што таа секогаш стоеше, па се зафати да го исфрла ѓубрето низ една вратница од западната страна на кошарата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Цревата ѝ се наткреваат и пред да го стави залакот в уста, а често поради тие буричкања во стомакот, залакот го исфрла уште несоџвакан.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ја повлекувам рачката за затегнување на затворачот, го исфрлам неиспуканиот куршум.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сиот вишок на разно обоени материи во стомакот го исфрлав преку влакнестите отвори во шолјата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)