го (зам.) - истава (гл.)

Ваму идат, вели Јосиф. Лазор не вели ништо; го истава погледот од четворицата и се завардува по населбата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И така: со денови, со ноќи да не можам да си легнам, од раце да го иставам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)