го (зам.) - испогани (гл.)

Не се кажува зашто некој ќе дојди и ќе го испогани местото на вечната почивка.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Да, тие се грди и спремни, еве, да ти го испоганат и семејството.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Волкот сега си се сместуваше на своето старо место под буката, а неговата миризба му го испогани неговиот здив и му го направи него поотровен од секој чад.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ние тука сите си се знаеме по нашите имиња и презимиња, а тие ни кладоа некои на - идис, -исис, -лос, со што и местото и сојот ни го испоганија.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А на татко ти му го реков тогаш и ова: „Семјоне, Семјоне, човек има еден живот, и не смее да го испогани.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)