го (зам.) - испердуши (гл.)

– „Така беше, така Силјане, вистина штркот што беше сам летоска на куќава, ќе го испердушеше Лиса.“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Ако не беше ѝ свикал овчарот Смиле на кучка да го пушти Силјана, ќе го испердушела уште за малце.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
– „Погледај, кучкана една, ќе го испердушеше сиромашкиот штрк што си е единак,“ овчарот рекол.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)