го (зам.) - изуми (гл.)

Тоа не е многу, велеше тој, но е единственото што човек го изумил до денес како одбрана на човечката гордост.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Телето сосем го изуми. А и по она што му го рече чичко Добре, изгуби секаква надеж дека ќе го пронајде.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ова да извиниш, Трајчеица го употребуваше само во ретки прилики, и тоа ѝ доаѓаше како да вели госпоѓо или нешто слично, но Рајна во тој момент го изумила ова.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)