го (зам.) - изгмечи (гл.)

Илко стави тутун во лулата, го изгмечи убаво со палецот, запали и продолжи: - Во Милано се запознав со еден нашинец од овие краишта; работевме заедно ѕидарски работи.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Сувиот тричник би бил премала награда за едно вакво благородно дело, за една ваква немерлива верност, па Бојан отчепи парче од својот леб, зеде и малку сирење, па сето тоа го здроби, го измеша и го изгмечи. Сосем добро за проретчените Караманови заби.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)