го (зам.) - извлекува (гл.)

Но, додека максималното го извлекував од колата, во моментите на најголемата брзина, ќе почувствував нешто како торпедо ќе профучеше покрај мене, покрај мојата кола.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
- Да... Одвај чујно му одговорив: размислував за наравоучението, што тој го извлекуваше од приказната, но кое го имав заборавено јас.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Го извлекува со својата отсутност. Со својата студенина...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
А Ване пак го извлекува стрипот од под перницата и пак чита.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Поаѓајќи од една Блохова определба дека „Суштественото во човекот ... е во надежта дека ќе успее“ тој го извлекува заклучокот: „Ако човекот е таков, тогаш тој е и суштество на идеологијата“, и „Идеологијата како еден корпус на идеи врзан со еден (најчесто нов) свет, со ново општествено битие (Sosein), како трансцендирање на постоечкото (Dasein) сè уште ќе биде составен дел на човечкиот живот кој ќе се обидува да ја формулира надежта, да ги определи новите граници, да го организира пречекорувањето... “.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
По сѐ изгледа дека приказните за „крајот на идеологијата“ се нешто во што Саркањац не верува.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Таа сосредоточеност врз документарното битно го истакнува потеклото на предметот, а не татковството на неговото произведување.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тоа е како „супербрз чекор наназад“, кој го извлекува и разделува предметот од неговиот конвенционален ентитет и класификација.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ај оди, па потпиши! Пепелашка во чудо Кога некој од тебе го извлекува најдоброто, па се изненадуваш и самиот од тоа што си... продолжи да го дружиш тој некој.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тоа третата рударска група го извлекуваше дремливиот Шарлаган- кан за да ја помине ноќта во некоја куќа- бунар, со другите гардисти.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Дики: Јас сум духот на оваа торта! (Ги прска со пиштолот кој го извлекува одзади)
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Првиот: Каков е овој?!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Цел живот ја протињам раката низ газ од кокошка, ја фаќам за клунот и ѝ го извлекувам клунот низ газ. Се валкаат рацете тука.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Секвенцата во која Сван го извлекува од неа признанието дека таа „два-трипати спиела со жени” и во која таа со лажна недолжност му раскажува настани од Ил де Боа, таа секвенца сама по себе претставува цел филм, кинематографски резови, рекадрирања и гро-планови чија што монтажа лесно можеме да си ја замислиме и која во себе веќе ги содржи цезурите, појаснувањата и упатствата за игра: “Одета сето тоа го раскажуваше речиси на смеа, било зашто тоа ѝ се чинеше сосем природно, било затоа што веруваше дека со тоа ќе го намали значењето на нештата или пак, да не изгледа понижена.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Од ранецот го извлекувам албумот што со години го дополнувам со стари фотографии.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И двајцата добро знаеме на која жена мислиме само јас отскокнувам кај неа љубопитен и на вишини навикнат не можев да си замислам толку еднолично и неразонодено суштество рамна снага рамен говор несовршенството ме предизвика потсвесно, како што обично се вели правев трикови за забава на народот покажував нови мустри шарпи шешири шпилови стапчиња топчиња кутивчиња бели гулаби за бела магија создавав драмски штимунг го извлекував резервниот маж последниот џокер од мојот долг од што е дупнат џеб, немав време за колебање носев кружна насмевка - рингишпил на лицето каде јас, таму таа!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Нејзиниот, барем така ми се причини, љубопитен поглед, што внимателно ја следеше мојата рака додека го извлекува столот од под масата за да седнам, бавно се крена кон моето лице.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Кога читаше делови од Татковата книга, на Мајка најголем впечаток ѝ направија Татковите согледби според кои Албанците, во судирите со империите на Балканот, како и при нивните падови, најчесто го извлекувале „подебелиот крај”, при што лесно доаѓало до религиозните конверзии, милум или силум.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)