го (зам.) - затнува (гл.)

ТЕОДОС: Слушај, Апостоле, ние кумови не можеме да бидеме. Што не е ред, не е.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
На одење ѝ го затнувам ѕвонецот на кравата. Со шума, со трева.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
ТЕОДОС: (Го затнува носот.) Доста, доста! И потаму! (Се трга назад, тихо.) Скот! (Гласно.) Ти си — недокрстен!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)