го (зам.) - затечува (гл.)

Синот III Ова зајдисонце го затечува во изненада твоето лето крај езерските води.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Некој во сонот зборува, блада: - Ноќта ја испраќам, а денот не го затечувам, кај ми отиде денот и кој ми стои сега на нога, кој ме гази сега мене!.. 187
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Зората го затечуваше покриен со пепел.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)