го (зам.) - заслужува (гл.)

Би можел повторно да ги стави, а на жената и девојчето да им објасни дека е сѐ настанато само поради една случајност - цртежите не биле добро прицврстени, па тој поручеква ги симнал, но утре пак ќе ги изложи, и на подобро место, дека го заслужуваат тоа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Стопати ти напишав и толку пати се избришав, но тоа беше вентил за мојата душа, исполнета со таква тешка, смртна тага која трае и се прелева од една во друга форма.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тешко е да го задржам погледот и да разберам дека колку и да се трудев да бидам среќна да уживам во моментите на задоволство имав чувство на непријатност, неприродност и грижа од вината дека тоа не го заслужувам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Немаат тие нешто конкретно против мене, ама ете мислат дека јас како тикварка која пропаднала на два глупави факултети, не го заслужувам тоа.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Е, тоа се нарекува казна која следува после користењето на нешто што не го заслужуваме.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
На крајот на масата, каде беше седнат татко ми, бидејќи тоа беше неговото востановено и неприкосновено место за седење, како некој да му го врачил по заслуга (се прашувам само кој ли ќе биде неговиот престолонаследник, бидејќи јас немав таква амбиција, а мојот брат по ниедна основа не го заслужуваше тоа).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
- Луѓето ѝ оддадоа достојна почит на мајка ти - ми вели Даскалов. -Таша го заслужуваше тоа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се свртувам да видам како изгледа тумбата. Се чини чудно но навистина ми се виде населена и веројатно поради тоа веднаш се разликуваше од другите височинки.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Вашиот дебармалски комплекс инфериорум ви се заканува со прст и ве предупредува дека Сара Херцог е забрането овошје кое не го заслужувате.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Повторно го одложив пишувањето на вистинскиот одговор на писмото на Мајка, каков што таа го заслужуваше, да го заслужам спокојот во нејзината душа кој недостигаше во мене, а јас тоа силно го чувствував во себе.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
„Појадокот нѐ чека“, - продолжи учителката „а вие денес навистина го заслужувате.“
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Утре ќе ми рече дека сама си го заслужувам белегот, затоа што сум можела и цела куќа да ја запалам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ако нашата Сталинка беше кревка и немоќна кога ѝ го дадовме името, тогаш снажниот прч на Чанга сигурно го заслужува ова име.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
„Семјоне“, му реков на татко ти за да го одоброволам, „можеби твојот Иван Степанович и не го заслужува сето ова, но јас еве, се чуствувам почестена од некоја радост.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не ѝ го знам името, но радоста е тука, помеѓу нас.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Сè што збеснува тоа го заслужува! - рече татко ми.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Вистината секогаш го заслужува нашиот труд“.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)