го (зам.) - заплашува (гл.)

Тој зборуваше речиси чисто на јазикот од Сандри, и тоа не го скри, наместо да го заплашува со својот турски.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Како дете Богдан најмногу го скаше изгревот, таа страна и тие далечини од кај излегува сонцето, а помалку страната каде што се губи сонцето; тоа како да го заплашуваше.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Милината на воздухот и зеленилото на лисјето го заплашуваа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но Дејв го заплашуваа и го правеа несреќен стиховите кои на Ренди очигледно му беа толку блиски - нивниот дух, празен и темен како ноќ, кон кој Ренди вибрираше со толкава наклоност.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Го заплеткуваат овие луѓе, лукаво го демнат, го заплашуваат, го возбудуваат.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)