го (зам.) - заморува (гл.)

Арсо сѐ повеќе губеше стрпливост. Овој брбливец го заморува И му беше здодевно.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Таа пуста одвикнатост да оди го заморуваше.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ле Клезио, за кој Французите велат дека е нивниот најголем жив писател, ќе напише дека животот е она што најмногу го заморува, но и дека најмногу е восхитен токму од него.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Не вредеше шифрантот Иваз да го заморувам со вакви размисли.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Претпладневното сонце уште не го заморува погледот што следи постапна брановитост од најближните тревки до сивоста на камењарот над лозјето.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)