го (зам.) - замавне (гл.)

Како да му беше малку тоа, па се наведна, зеде поголем камен и го замавна наблизу во водата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Рано било, тој не бил гладен, а лебот му тежел, му пречел, па го извадил од торбата и го замавнал во една грмушка.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)