го (зам.) - закова (гл.)

Две мали црни точки кои едвај се одделуваа од сината боја на небото, се покажаа на северната страна. Борко го закова погледот за нив.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ај, мајката! рече лут. Ја зеде рамката, го зеде паднатото клинче и повторно го закова на ѕидот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Евреите го заковале Христа. Религиските факти можеа и да ме убедат.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Пецо болен. Го заковала болка за постела, однатре, откај срцето, го гризе. Не може да стане, да крене секира.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Рисјанин си. Тие го заковале Риста на крст, се потсмевна Паљо.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Сабајлето плачењето престана. Таткото самиот изделка мало ковчеже, го закова и на рамо го однесе до гробиштата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)