го (зам.) - задавува (гл.)

И при секое ново прикрцкување на неговите очници тој сеќаваше како прстите на познатиот ладен грч му се стегнаат под гушата и просто го задавуваат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Божем го задавува му рече: - Умирај , будалче, ако ти е мил животот!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)