го (зам.) - дрпне (гл.)

„Види, види, песјачката една! Малку ѝ беше шо ми го дрпна Илковиот дел, за велјо чудо ќе ми го прелаже и браче Трајка".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ако ѝ се роди женско — туѓа челад е, што се вели, нека крни глава, нека го ќердоса Митра; ама ако ѝ се роди машко, ќе и се обиде ако може да ѝ го дрпне, та така нејзиното што ѝ паѓа од Илка да ѝ се најде за Нешка, да си ја удоми на куќи, а Трајковото да си го остави на синчето што ќе дојде.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Збунет, се обѕрна в лево и в десно, го забележа моливот во раката на Мицета Кокалески до него, му го дрпна од рака, зачука со него по масата и повтори: „Тишина во салата!“ рече затропувајќи.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Вардеше само да може да го погоди оној миг, кога тоа прегладнето копиле ќе се обиде да му се приближи; важно беше да не му допушти да му се приближи така, за да може да го дрпне одзади со онаа своја шилеста муцка, друго ништо не можеше да биде важно таму назад.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Кој го зеде јатаганот? - Јордан Шоп, кој друг. Под гуња му е.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Крадец, можеби и чекмеџето му го дрпнал од појас.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Прво го дрпна за ногавици еден од реонско ниво.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Крадец на крадец ништо не му краде и откога Прометеј се истопори во центарот на Скопје (првин угул гол потем со наметка на алтипатлакот) и свика на бадијалџиската толпа: аманте бре, луѓе, за тоа ли толку се резилев и го маткав оној зевс додека му го дрпнав огнот на хефест за тоа ли се мачев да ве научам како се пали огнот - за вие да ги распалите сите шуми и гори македонски сите до една опеани во заборавените народни песни - колку огнови сте украле, толку пожари да распалите.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
„Многу ѝ е убаво со ќерката, зетот и сваќата. Ја прошетале кај сите сватовштини, ама таа таму седи, ваму нѐ мисли.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Вежбата треба да се научи,“ реков, станав и го дрпнав Влатко. „Музиканти!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Дома дојдов наврнат и скиснат. „Има писмо од баба“. рече мама.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)