го (зам.) - дразни (гл.)

Митра не можеше да се помири со оваа положба и му се плачеше сега пак на Илка, гледајќи да го раздразни и него како Доста што го дразни Стоја, та да го предизвика и тој неа да ја натепа, но не можеше да успее, бидејќи Доста му даде да разбере со два збора: — Јас ти реку тебе кога ме бараше за жена, оти не су кобила да се продавам за пари.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„А Грциве?“. „Нека се насладуваат“, го дразнеше по увото нејзиниот влажен здив.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Намерно ли го прави тоа за да го дразни или не?
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
А кога и тој еден ден ја забележа каде што го ѕирка, почна и тој да ја ѕирка неа, да ѝ ги гледа белините кога ја запрегнуваше кошулата правејќи го тоа полека и споро да го дразни и излудува.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Но нивното брчење се вклопува во мозокот и го дразни повеќе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тоа не го стори Арсо, туку молчеливо ја крие пред него својата сомничавост и умилно восхитување му лебди на лицето, а токму тоа го насрчува Етхем-паша и во неговите зборови блуди некоја горделивост што го дразни Арса и речиси, тој е дојден до крајот на своето здружување.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Стана, остро зачекори, загледан во светлата реска на прозорецот која избледуваше и тоа како да го дразнеше па со поголема жестина ја излеваше својата огорченост од човечката слабост и плашливост.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тоа го дразни Арсо. Тоа е итрина на лукав злочинец.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Неколку мига, на осветленото парче во дворот, стоев во сон, предадена на млечната ноќ што ми го обвиваше и ми го дразнеше телото со блага свежина.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Вие сте фино возбуден и лесно возбудлив поет, со водени очиња подуени од книжевни пијанства, шетате навечер со рацете во џебови, свиркате, го дразните малото курче, умирате од убавина во догматски дремеж и во лигави рими и од совршено жабја перспектива, ни давате до знаење како се чувствувате и какви планови имате со светот.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)