Еднаш, додека набљудував од зад прозорецот, забележав како на една од жените кои шетаа во паркот ѝ се приближува маж кој за раце водеше две деца.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Прозорецот го врамуваше тој свет таму и ме издвојуваше во некој друг свет, од каде можев да се набљудувам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Понекогаш знаеше вкусно да изненади со прекрасен балкон од црно железо и свиткани лаци кој, како на високата куќа отспротива, го врамуваше небото во мрежен дезен.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)