го (зам.) - бива (гл.)

Хаџи Ташку од порано известен од Хаџи Панови, делениците Акиноски, дека в сабота ќе дојдат потковичаните за да се измират со него, намисли да ги состави и да ги збори Иса и Лазора.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Инаку, ни за мангар не го бива; но зашто е голем, добро ќе му дојде на Иса да го испружи колку што е долг, така Исо ќе си ја умножи славата, без ништо да изгуби, а селаништето ќе научи во иднина да не се перчи дека нема помаж од него.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тој лежеше во прегратката на Славчо и предеше. - Хр-р, вр-р, хр-р, вр-р-р.., Ете, мачорот Сурко за предење го биваше.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
СПИРО: Јас да ми ти кажам, чорбаџи Томче, тоа не ти го бива, а златен.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Само што ќе застанеш пред него, колената ти се тресат, рацете ќе ти се земат.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Детето за сè го бива. И сам гледаш.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Веровит е патот, што го изоди дотука и за вероотстапник него не го бива.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тој ти е сѐ најлошо! За ништо не го бива! Само за да нѐ испусти! Да нѐ искраде!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се обидува да заземе важен став...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„Ах! Ете! Можам да признаам денес!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Мими пак доби награда. Девојчето го бива, се метнала на мама...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)