ги (зам.) - скара (гл.)

Рангел го подбуцна Коча: - Сакаш да ги скарам? - Немој! - Да сакам, за гуша ќе се фатат.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ќе го стореа тоа, но навреме забрза дедо Геро и ги скара.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Неверојатно, рече кога разбра дека нивните кокошки пред тоа се клукале и ги скарале.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Не, вели, тие можат и очите во главата да ти ги скараат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Еднаш беше ги скарал неколку деца што биле собрани онде на крај селоно под едно дрво јаворово.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)