ги (зам.) - распознава (гл.)

Ами Ти, сѐ уште си невина рожба човекова создадена за да бидеш вечен и да паметиш бидејќи тој е минлив; ти сѐ уште си невино детенце кое не ги распознава дури ни буквите, не знае ништо за зборовите, не чита песни - Ти, едноставно си - Бог!
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Има мигови, значи, кога нема што да се каже па наместо тоа, низ празната линија на телефонот, го слушаме својот молк кој јасно нè поучува: исто како и небото - дека и земјата врз себе ќе ја носиме... * * * Тој веќе му се радува на светиот оган кој ги спепелува сите сеќавања, ги осмислува сите бегства и во прегратка со пламенот постапно ги распознава сите мисли и зборови кои кажуваа дека има час во кој веќе ништо друго не може да се случи - освен да се догори.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Софиските келнери веќе ги распознаваат нашите туристи токму по шампанското и ...по шопската салата. Но и по големите бакшиши.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Разните стилови служеле и за тоа, да можат поштарите полесно да ги распознаваат куќите кога ја разнесуваат поштата.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Немав можност да им ги откријам тајните како ги распознаваат луѓето по народности...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во големата година на мракот, Јавачот ги распознава знаците.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Мачорот Фјодор ги гледаше како да не ги распознава.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Уште убаво ги распознава гласовите на своите дечиња, ги гледа како јазат по овошките и како ѝ принесуваат синолички што ги собираат по ридовите.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Глигор одвај ги распознаваше истенчените црти на неговото лице.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
По тој снег сега можеше да ги распознава и сите стапалки од дивината, што го сновеше тука целата помината ноќ својот крвав сон.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Некои од нив тој веќе можеше и да ги распознава.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Та покусата нога на оној и не се познавала толку многу, била само белег, по кој сите други ловци од селото во тоа одамнешно време можеле да ги распознаваат неговите стапалки во снегот додека излегувале во утрините од селото и да знаат дека тука, пред нив, порано од нив, поминал тој - па човече, ене ја онаа негова патрива нога.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Гледала во своите родители онака како што се гледа во ѕид.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Одеднаш престанала да ги распознава луѓето околу себе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А потоа почна да не ги распознава нештата, да ги побркува – го земаше ножот за да пресече леб со него, а потоа помислуваше дека е игла и бараше од мене да ѝ донесам кошула за да ја закрпи со ножот, компирите ги редеше во шкафот за чевли, и онаа кукла – парталче со избледена крвава трага преку неа, сигурно во еден миг за неа се претвори во птица која ја пушти да одлета.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Беше август кога мајка веќе не можеше да излегува од дома.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се држиме за раце.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Сепак, четири очи подобро ги распознаваат тревките пекнати по иднината, зад крвавите порти на Тоскана.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Раскажи му го“, ѝ велам, „тоа на некој друг, кој е поупатен во тие нешта“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Само се насмевнав: „Е, како да сум јас онаа која ги распознава мивките од чесните жени па дојде мене да ми го раскажеш тоа.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)