ги (зам.) - открие (гл.)

Одушевена сум од рајчанината ава, кога наутро тивко ќе изгрее големото сонце проследено со кукурикањето, блеењето на овците, рикот на кравите...па ги открива раздвижените селани, ранобудници.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Учителот откако ги откри овие самотници во планината, ги засака како свои, одеше таму трипати во годината и им носеше топла облека, храна, шеќер и сол.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми ревносно си ја вршеше својата работа, главно врзана за преведување стари документи од отоманското време од XVI до XIX век, значајни за сите на овој дел на Балканот, документи што самиот ги откри при едно од своите многубројни трагања...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
А тој самиот си се познаваше добро: ако тргне по патот на козарите, ќе им се предаде со сета душа, ќе ги поведе, ќе им ги открие своите книги за козите, ќе се вклучи вистински во времето на козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Трагите што означуваа три века историја на овие балкански народи тој ги откри и со тоа го спаси своето семејство.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Што е најважно, знам дека тајните што јас ги открив одамна на светот ќе му беа познати и тој веќе ќе чекореше по други поубави патишта ако не беа лошите луѓе кои тоа го оневозможуваат.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Хрисостом го бодреше дека во зафатот ја имаат поткрепата на сите Закинтјани, иако понекогаш ни самиот не беше сосем уверен во тоа.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Постоеше можност некој да ги открие засолнатите и само еден таков случај можеше да ја уништи целата операција.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Големиот метеж што настана на тоа имагинарно место на општествено средиште ги открива најдлабоките слоеви на кризата во која се наоѓа хрватското општество.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Расположено по страните на длабоките кањони на реката Јантра, по бреговите распослани на острите северни падини на Стара Планина, Трново не дозволува да се изнајде точка од каде што ќе се зајазило Трново, делумно и скржаво ги откриваат неговите необични убавини.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кога наближија, здивот ми замрзна: светлината што бледо им прелета преку главите, под сините германски капи, ги откри лицата на учителот и Сандрета.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Излезе и се замисли длабоко. Како да му ги откри Толе причините за оваа народна буна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Од едно јадење, пиење, гоштавање и чест ништо друго не покажаа овие луѓе спрема нас.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Така, со провалите извршени во Свети Врач, Горна Џумаја и Разлог, во рацете на полицијата паднале и членови на Окружниот комитет на БРП за делот на Македонија под Бугарија (Гроздан Николов, Владо Чимев, Станке Димитров и др.) кои со судска одлука во 1942 беа обесени во Горна Џумаја денешен Благоевград.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Концентрацијата на својата активност на тесно регионално подрачје била една од причините бугарската војска релативно брзо да ги открива активностите на македонските партизани од делот на Македонија под Бугарија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Сега почнуваме да согледуваме дека ние самите во природата сме го проектирале тој математички поредок и дека природните закони не сме ги откриле туку Margina #26-28 [1995] | okno.mk 93 во најдобар случај одново сме ги откриле.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Можеби сонуваше за неговата војна на Пацификот, за кибер мините што ги открил, нежно навирајќи во сложените кола со СИПА-та што ја употреби да ја открие патетичната лозинка на Ралфи од чипот закопан во мојата глава.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Притоа експериментира со брзините на снимање и проектирање, со бојата и филтерите, за резултатот да биде она што можеме да го наречеме “насликана слика”, којашто претставува нова стварност и факт за себе.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Вистина, тој како и тие, кога ги презентира своите гледишта не користи отворено аргументи што се однесуваат на моралните и политички сфери.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа е најблиску до она што го нарекуваме “палимпсест” - слоеви на слики една преку друга, кои гледачот сам ги открива и им дава значење.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Рационалните луѓе ќе раскинат со нивните предрасуди, ќе станат слободни, и ќе ги откријат најдобрите средства што ќе им овозможат среќа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Дали тие можеби се поврзани со некој утописки, револуционерен план за опшеството?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Веднаш кога го запознав, знаев дека Бојс е најкомлексниот, најрадикалниот, најголемиот од сите.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во тоа свое уверување тој е искрен до наивност.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Рационалното мислење ќе пронајде технолошки иновации што ќе ги победат гладот, болеста и сиромаштијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Иако исто така, ги открив Serra и Baselitz како радикални, Бојс имаше нешто повеќе: тој имаше визија за можната иднина.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Дојките ѝ потреперуваат под тенкиот проѕирен фустан, кој ѝ ги открива голите рамена.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Баге заустува да му се спротистави: дека син му не е педер, дека е нормален, дека е женет, дека има дете, дека во нивната семејна лоза нема ни намек на самоубиствен ген, дека сета таа работа е наместена, изрежирана и подметната од некои мрачни сили што се испилија во овој наш плурализам (беше готов да плукне притоа, но во последен момент се воздржа), дека неговиот син е нивна невина жртва и дека токму тие како служба се должни да ги откријат, да ги казнат, а на синот негов да му го обелат образот, макар и мртов.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Уште кога ги откри, па до денес, само грижи...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Историјата на различни човечки души врз кои се калемеше натрапничката историја, забрзана да ги открие нивните тајни, толку потребни за новата вистина на победниците.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тогаш можеше да се разбере зошто Татко остана нем за цариградското време, во моментот кога ги откри битолските сиџили.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Да го добиеше во времето кога ги откри сиџилите, можеби ќе успееше да си го обезбеди своето трајно присуство крај овие скапоцени историски документи.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Верните читатели на записите почнаа, по шумите, да ги откриваат непознатите лековити билки.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Одеше, така, безволно во Архивот, колку да не биде засекогаш прекинат контактот со сиџилите, особено во времето кога насетуваше дека лесно ги открива нивните клучеви и кога се наоѓаше пред откривањето на големите тајни на балканската историја.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тој беше среќен што Татко ги откри кадиските сиџили и ја оствари замислената мисија уште додека беше на работа во Судот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Многу од нив, времето ви ги откри, а и други ќе ви открива.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
А кога Татко ги откри сиџилите, Климент Камилски беше среќен колку и тој.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татка најмногу го интересираа прилепските и битолските кадиски регистри, сиџилите во кои се надеваше дека ќе ги открие клучните податоци за своето семејство, по мајкина линија, на кое одамна му беше изгубена балканската трага, по преселбата во Цариград, неколку децении пред падот на Отоманската Империја.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко, свесен дека за прв пат, откако ги откри старите кадиски записи, пред себе го има најдостојниот собеседник на Балканот, продолжи со истиот занес: - Би можело да се напише една од најверните истории на човештвото, врз основа на религиите и на конверзиите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Така му се доверувал Водачот еднаш на Татковиот пријател Самир Мустафа, откако Татко ги откри сиџилите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Сакаше да ни ја открие тајната на средбата со Ататурк, како што сакаше тоа да го стори кога ги откри битолските сиџили, а сепак го одложи за други времиња.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Мислеше дека во овој град ќе дојде и до својата конечна пресметка со историјата, верувајќи дека ќе ги открие помирувачките кодови на исчезнатите империи, останати во луѓето, најмногу преку инерциите на идеологиите и на религиите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Знаеше неколку сури од Куранот наизуст, коишто можеше да ги открие според ракописот, но сега тоа не беше случај, зашто книгите навистина не беа свети.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
- Добро, добро сте постапиле - упадна веднаш Донски - но сте заборавиле дека, по ги открил, ќе следи истата логика на поддржување и префорсирање на неговата улога.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во истиот период, ги открив и месијанските пророштва на хуруфистите, на тоа откинато еретично, верско братство од матицата на суфистите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко кусо време работеше со Мирон Донски, но бргу ги откри особините на неговиот карактер.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Дури утрото дојде абер дека Татко ги открил сиџилите идека е добро, а набргу иќе ни се јави...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во доменот на неговата мисија, беше да трага и да ги открие судско-административните записи за чие постоење имаше само навестувачки елеманти, но не и поконкретни докази...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко мораше да проникне во стотици различни ракописи, да ги открие постојните грешки, да го открие дури и нивниот клуч. Сите тајни на сиџилите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во пресудните мигови, самиот да ги открие спасоносните чекори.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ова може дури и да се прифати, но, за среќа, не сте напишале: ги откри сиџилите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Беше упорен, очекуваше дека судбинскиот сиџил, најпосле, ќе му ги открие своите тајни.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И можеби токму во таа потрага си ја загубив и татковината, куќата, блиските, а, за возврат, ги открив сиџилите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Најпосле, Палигоров се огласи: - Сокол Мечевски, во стручниот дел на предлогот, напиша дека ги открил сиџилите, но јас тоа го коригирав со: ги повлече.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
За Татко, сиџилите беа дел од божјата мисија што му беше доверена, да ги открие при потрагата по загубеното отоманско време.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Претпоставуваше дека, најпосле, Мирон Донски ќе му го оддаде очекуваното признание за времето кога Татко не само што ги откри и ги систематизира сиџилите, туку ги откриваше и клучевите за нивното толкување.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Сакаше да ги открие неколкуте духовни куршуми, за да си го одбрани своето дело од натрапниците...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
А кога ги откри битолските кадиски сиџили и кога навлезе во суштината на балканските конверзии, при што му се наложи и темата за јаничарството, тој повеќе немаше физичка сила, а ни време, да го заврши овој свој проект на животот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ботеро ги открива за себе Дали и Пикасо.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Грандиозното финале на филмот со стотици генијално искористени статисти, кадешто се користи возењето на една висока кран- камера која една по друга ни ги открива неколкуте сцени и неколкуте публики, е најдобар пример за претходно изреченото: вистински крај на низата од набљудувани- набљудувачи нема; и нашето око е само дел од таа низа.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Во периодот на жестоката граѓанска војна во Колумбија, во која се судрија либералите и конзервативците, интелектуалците на таа земја ги открија за себе Федерико Гарсија Лорка, Пабло Неруда, гватемалскиот писател Мигуел Астуријас, перуанскиот писател Сесар Ваљехо.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Погледнете ги само одличијата што им го красат Сонот на пофалените граѓани: Перо од крило на тропска птица; Рачка од слонова коска; Заб од вепар; опаш од сребрена лисица. (А од долапите љубоморно тропаат, Похвалниците, медалите, ордените) Кога се во прашање поразите, Никако да ги откриеме патеките што водат до нив (Или ќе се повикуваме на недоодни лавиринти?)
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Нејзините чатални траги – секоја ќе те одведе во друго беспаќе, А ние сеедно се веднеме белки ќе ги откриеме патеките на нејзините бегства.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Од друга страна, настојувањето на „Стремеж“, секој автор чија книга ја објавува да ја придружи со негова размисла за неговиот сопствен опит, може да претставува, исто така, едно своевидно проширување на теоретскиот дијапазон, што ќе го зголеми нашето книжевно искуство, што ќе формулира од денешен аспект некои пунктови на нашите естетски стојалишта, и, што е од особено значење, - ќе ги открие, невидливите јадра од кои зрачи посебноста на приодот кон поезијата на современиот македонски автор.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Јосиф беше во толкав и таков занес што всушност не знаеше дали Сандра сега му го , спомна копчето или тој, понесен од нејзината плот, сам се сети на копчето и доживеа возбуда поради глетката што ќе му пукне пред очите кога блузата, затегната од надојдените гради, ќе се ширне да му ги открие облиците на онаа нејзина толку помамна и понесувачка белина.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Сами Јанческите ги открија намерите на Арслан бег.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во една таква буна, во касарните во Крагуевац, српските воени власти ги откриле организаторите, меѓу кои биле и двајцата помлади Крстеви браќа, близнаците Цветан и Јордан, и ги стрелале.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Имено, гледајќи како калуѓерите од различни тревки прават лекарства за себе и за селаните кои доаѓаат да бараат помош од нив, еднаш се запраша зошто бог кога ги создал луѓето не им ги открил и лекарствените тајни на билките?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Мојата мајка тврдеше дека тој ѝ се доверувал дека во текот на целиот живот настојувал да го воспостави најдобриот распоред за читање на неговите книги, за тој, речиси на волшебен начин, да му ги открие сам од себе одговорите на загадочните прашања на егзистенцијата
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Последните мо­зоч­ни удари му ја смалија моќта на говорот, а имаше уште толку многу да ни каже, да ни ги открие и најскриваните тајни од својот живот во егзил, особено од цариградското време, кое за нас остана мистерија!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Но сепак, дали навистина се било токму така?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Јас сметам дека со неповторливо богатство се надарени само нашите лични доживувања, приказните што ние ги создаваме: разнобојни, шумни, богати, со насмевки на бои што ќе ги откриете само во опашот на паунот, и се разбира, да не заборавиме, кај виножитото.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ти бери умот таква глупост?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А таму јасно и нагласено стои дека минатата вечер изјавив оти ќерката на Ѓурчин ја имам видено повеќепати и дека единствената намера што сум можел да ја имам при тие случајни средби веројатно била желбата да ги откријам сличностите помеѓу нас двајцата: помеѓу неа и мене, се разбира, во колку постои.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Време е да ги откријам знаците на лагата кај момчево“, можеби си мисли токму сега и навистина очекувам да се сврти за да ја реализира својата намера.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Веројатно е упатен дека и знаците на лагата најчесто бараат скришни места на лицето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Кога ги открив помеѓу нејзината облека розовите гаќички и свилениот црвен комбинезон што пред малку ти го пробував си реков зарем може да е грев ваквите убавини ако ѝ ги облечам место на Натето Дуково на Огнена што уште не сум имал среќа да ја допам?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Еднаш и имам речено на мајка ми кој знае колку ќе бевме несреќни нашите мисли ако ни се испишуваа и на лицата?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И со колкава сериозност треба да се толкува некоја намера што сме можеле да ја имаме?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
За жал, вашето љубопитно око не може да втаса до сите мои тајни.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Трепетливите ковчести прсти му се смирија, лицето му се развлече во сонлива насмевка: мустаќите му се поткренаа малку и ги открија двата заба во модрината на устата.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Паљо ги откри зајачките заби под белата усна.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Здраво посрамен и понижен, како и со чувство на разголеност и на непријатност, ќе се обидев да се извадам од глибот, ќе си го повлечев предлогот и ќе го уверев дека не сум мислел и не сум гледал како што треба кога сум го пофалил предметон – макар што не сум сигурен дека воопшто можев да се извадам од толку упадливо откривателна грешка, откако веќе ја направив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А тоа, оттаму, значи мажественоста да се лиши од јуначкото величие и од самочувството за сопствената важност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Реториката на Томасини едноставно ги преотсликува и ги открива сегашните услови под кои геј-луѓето по правило се примаат во јавната сфера – а особено во официјалниот дискурс на вестите: околу нашата различност од нормалниот свет се прави чалам, но од неа и се мијат раце.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто женственоста, како што ја замислило нашето општество, појасно си ги открива крајната некохерентност, крајната претераност и крајната апсурдност кога ја отелотворуваат и ја изведуваат мажите отколку кога ја отелотворуваат и ја изведуваат жените.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дај немој да ми кажеш дека сум се омажил за некој што мисли дека ова е убава санитарија“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа ги открива оцртите на политиката на емоцијата што на геј-мажите им е заедничка со жените и со другите подредени лица чии желби се обездозволени и кои не можат да ја добијат почитта што ја бараат: политика на хистерија или емоционален вишок.293 Ваквата хистерија уште повеќе се зголемува со делегитимирањето на сите јавни пројави на хомосексуално чувство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Фактот дека ти се допаѓа некоја славинска рачка многу открива што е за тебе господско, елегантно, отмено или шизичко, а тоа значи дека многу кажува и за твоите општествени стремежи, како и за општествениот сталеж од кој потекнуваш.379 Но не е тоа сѐ што кажува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во тој миг ЛИПСИНКА си го растргнува здолништето и си ги открива нозете.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Несериозното сфаќање на неавтентичноста што му е вродена на општествениот израз на чувствата е одбивање да ѝ се верува на збор на трагедијата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Од што точно се плашат сите тие луѓе? Дека грижливо поставената фасада на геј- мажественоста, со маки добиена благодарение на поединечен и колективен труд, ќе им се урне како кула од карти и ќе ги открие оцртите на она одвратноно Друго, самовилата или кралицата?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Истото важи и за јуначкиот вид на мажественост во писмото на трагедијата: штом достоинството ќе му излезе претерано и ненужно, статусот неповратно му се снижува и се сведува на високопарна поза, на празен блеф, на претерана глума, на песна и танц.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ете зошто се склони да одрекуваат секакво учество во геј- културата или секаква свест за нејзиното постоење, иако одвреме-навреме активно се вклучуваат во животот на геј- заедниците.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но таа оди и подалеку и ја покажува лудата екстравагантност на нашите културни конструкции за женственото.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И така „шизнувањето“ го означува сосема спротивното на општествената делотворност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мора да си ги откриваат корените преку контакт со поширокото општество и со поширокиот свет.4
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И жените морале да се борат против општествената категорија на женственото.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто, не само што сум му се огрешил на вкусот; сум открил таму и нешто срамно за целата своја личност, вклучително и за својот сексуален субјективитет – нешто што дотогаш не го насетувал дури ни мажот со кого живеев и спиев веќе некое време. (Добро, можеби потајно цело време се имал сомневано, но, ене, сега имаше несоборлива, гадна потврда.) Ако тоа што ни се допаѓаат некои културни предмети и артефакти може да ни ги открива не само вкусовите туку и идентитетите, така е зашто нивниот естетски стил го прoбликнува цел симболизам, кој досегнува до родот и сексуалноста – симболизам што е и опиплив и мошне тешко објаснив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-мажите кои сакаат да се претставуваат како мажевни, ненастрани, постгеј или едноставно како обични, секојдневни дечки чија сексуална наклонетост не ги обележува како инакви од обичниот свет, инстинктивно клонат од секој аспект на машката хомосексуалност што би изразувал или би означувал женственост.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Третирајќи ги женствените идентитети како улоги наместо како суштини, како општествени изведби наместо како природни состојби, геј-културата им ги загрозува достоинственоста и легитимитетот и, со тоа, им го слабее правото од нас да изискуваат верба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто, ако излезе дека таа неавтентичност не е трагичен израз на моралните ограничености што се вградени во самата структура на човечкото постоење – ограничености што само јуначкиот мажествен стремеж, во својот ревносен обид да ги надмине, може да ни ги открие и да нѐ натера да се соочиме со нив – и ако, наместо тоа, излезе дека неавтентичноста е само комична – некаков срамотен, дисквалификувачки, па дури и урнебесен ефект на секојдневната изложеност на суштествувањето како играње улога, а оттука и на културните значења како чинови на општествениот театар – тогаш трагедијата се растоличува од својата положба на првовеликост, ѝ се обезвреднува мудроста, а патосот ѝ се поткратува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дека долгоочекуваното историско и лично остварување на достоинствен – односно мажествен – геј-идентитет ќе излезе дека било попусто и дека геј-мажите одново ќе ги потоморат сенките на патологијата, омаловажувачките стереотипи и неизбежната родово девијантна настраност?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Баш немоќта на Џоан Крафорд ѝ го разгорува бесот: не може ништо да стори, може само да се издувува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Затоа поголемиот број на феминист(к)и мислат дека само со преземање на некое многу големо интелектуално зло од типот на оние што философите се специјализираа да ги откриваат (нешто според мерилото на логоцентризмот, или “бинаризмот”, или “технолошкото мислење”) - интерпретирајќи го тоа зло како интринсично маскулинистичко а маскулинизмот како опстојувачки или пропаѓачки со него - тие можат да ја постигнат ради­калноста и ширината која, се чини, нивната задача ја бара.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Таквите збунети суштества тешко е да се детерминираат, околината бргу ги открива и бега од нив.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Значи: правиш злодела за кои и самиот не знаеш и затоа тие ти се простени – продолжи старецот. – Постојат и поголеми змии, кои поради својата големина и чујноста на нивниот шум, човекот ги открива.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
-До тајните што постојат, не се доаѓа така лесно. Секој треба сам да ги открие.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ти таму си молчел и тука ќе молчиш..., туку на распит за да ги откријат меѓу нив агентите.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И додека со право му се оддавало признание на валијата Фахми-паша и на заповедниците на турската војска што не дозволиле да се извршат масакри од големи размери, слични на ерменските, дотогаш неспособноста на полицијата да ги открие атентаторите и навреме да ги спречи атентатите предизвикала вчудовиденост и кај многумина огорчување.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Неговата шанса дошла во јануари 1901 година, кога биле затворени членовите на ЦК, а X.Николов, кој исто така го очекувал своето апсење, ги повикал И. Гарванов и Спас Мартинов и им ги открил сите врски (шифра, мастило, канали и слично) со Организацијата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во својот револт кон фабричката култура, тие повторно ги открија и ги осовременија своите племенски корени и експериментираа со Хиндуизмот, Будизмот, Магијата, Американскиот Индијанизам, Јогата, Воду-магијата, Ји Џингот, Таоизмот, Егзорцизмот 3-Д ре-инкарнациите, Психоделичните светковини. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 45
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Повторно родено Паганство! Пан-Дионис на аудовизуелни касети.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не заборавај да си купиш, но внимавај да не ти ги откријат цариниците, зашто ќе те изгорат.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Еден од началниците имаше дури и таква способност да ги открива разбудените и на нив со задоволство да покажува.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ликовите ги откриваат своите карактерни особености сообразно со развојот на драмското дејствие.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
За време на кино проекциите во салите масовно се грицкало семки и слични нешта, а лушпите ги плукале пред нозете или во тилот на оние што седеле пред нив, се разбира, ако за истите не располагале со податоци кои ги откриваат како активни членови на боксерски клуб со назив „Младост“ или на борачки со назив „Балканец“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Сите тие срца само сакаат да бидат отворени, искрено да поверуваат во зборовите што ги слушаат, и така самите пред себе да си ги откријат сите свои тајни.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Едното е - усетот да ги открива своите убијци уште пред тие да го извадат револверот и да ги спружува на улица без особени церемонии.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Прифаќајќи го визионерскиот речник на големиот Жан Моне, еден од татковците на модерна Европа со нашето будно око низ парадигматичната логика оставајќи илјадници збиднувања вчера со желба и конструктивно заедничко денес... „Господинот Европа“ - Жан Моне, на стариот континент, Москва, Вашингтон, Токио, Пекинг, Њу Делхи, ги откри патиштата кон трајниот мир лулката на светска цивилизација, потиснувајќи го вечниот полигон, гробница на човечки надежи...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Ги гледаше сите нивни лица, сите четири лица на сите овие четворица познати луѓе, кои што сега, исто како небото пред малку, мораше да ги открива на еден сосема нов начин, во таа нова длабочина на небото над нив, додека почиваа и додека си уфкаа во своите прежилени раце, а и после, додека ги палеа своите цигари, собрани во една група пред него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А оние сега како допрва да ги откриваат ѕидовите и нивната волшебна моќ да ги одделат од изгубеноста и им требаше доста време за да се изнајдат сосема и да почнат да ги бришат своите пушки.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Валчестите коски под очите му се јагуридосуваа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Триаголникот на брадата му се повлече и ги откри птиците над нас.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ама не, бабо, какви овчари? се буни момчето и, божем налутено, го мести реденикот; потоа се присетува и ги открива ретките, бели заби: - Прашуваш ли за Овчаровиот баталјон?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Земјата долу е проѕирна, чиниш некои нови и пресилни гама зраци ѝ ги откриваат тајните на утробата - корења и коски, под нив понорници, во длабичина усвитена јатка.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Само месечината осветлува како ден, како да сака со тоа да ги открие пред светот злобните намери кои ги крои Ристаќи.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Гореа од желба, но се воздржуваа предвреме да ги откријат изненадувањата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Неколкупати се кршеше наполу за да ги открие, но и за тоа требаше храброст. Таа храброст Рада ја немаше.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- А сега, сакам да ви ги откријам моите изненадувања.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Некои сами се пријавуваа, но голем дел од оние што живееја во селата требаше да ги открива самата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Втората книга ги открива потеклото на ликовите и на приказните од Сто години самотија, На полковникот нема кој да му пишува и Хроника на една најавена смрт.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Вие, пак, знаете дека разликата меѓу две љубови може да биде поголема од разликата меѓу љубовта и омразата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Причините сами ќе ги откриете.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Маркез се смета за најпознат писател на магичниот реализам, и тоа пред сè благодарение на романот Есента на патријархот, кој е сказновидна приказна за тиранинот на умирање.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во оваа прилика можеме да се сосредоточиме на анализата на латентните мотиви кои Duchamp не ги открил. Rose (Мистична ружа, да бидеме прецизни), всушност е едно од имињата на Каменот на мудроста.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Таа се провира низ скришните патишта што ги открива без да знае како.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Анаграмот на анаграмот не само што го изедначува животот со Еросот (земен во сите свои многубројни алхемиски и митолошки значења) туку и Еросот со Невестата (сфатена и во егзотеричното и во езотеричното значење), бидејќи Rrose (Невеста) е живот (Ерос).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тој едноставно ги раширува крилјата на својот дух и лета во правецот што му го црта низ воздухот неговата желба.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Од оваа точка понатаму не се сеќавам за што сум можел да пишувам во белешките.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Артуро Шварц Marcel Duchamp alias Rrose Selavy alias Marchand du Sel alias Belle Haleine Rrose Selavy Duchamp-овиот опис на околностите што го наведоа да го скова овој псевдоним и да додаде уште едно “р” во Rose, веќе е познат, и тие околности овде не се од особена важност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Според мислењето на алхемичарите, завесата е непроѕирна само за непосветените.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Со овие два едноставни збора на псевдонимот кој беше претворен во негово начело, Duchamp ги открива, но едновремено и прикрива филозофските претпоставки на својот живот и своите редимејди.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во согласувањата меѓу особеностите на работата на сонот, истакнати на почетокот на овој текст, и оние кои истражувачот на јазиците ги откри во праксата на најстарите јазици би се осмелиле да видиме потврда на нашето сфаќање за регресивниот, архаичен карактер на начинот на кој мислите се изразуваат во сонот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
За посветените таа станала проѕирна, таа, поправо, ги открива очите на нивниот ум.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Еве извадоци од моето бладање што ги открив следното утро. 22.50 Troley Stop.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но терапевтот обично може да ги открие, испомешани меѓу редовите на овој функционален говор, остатоците од личниот говор кој продолжува да говори од телото.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Мускулите елегантно ги откриваат нежните, но силни вдлабнатинки.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тоа произлезе од потребата да се осветли таа литература низ незините содржини, низ судбините на луѓето што ги открива, низ настаните што ги изнесува.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Но погледите ги откриваат, во нив гледаш сè, влегла во нив водата, ги зела.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Погледот со мака го привикнува на полутемната просторија која полека му ги открива предметите како да изнурнуваат од матна вода.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Мустаќите изострени и подсвикнати нагоре како рокчиња од овне; на средината пожолтени од лулето што постојано го држи в уста; веѓите густи и спуштени над очите како ластовичини крилца; прстите на рацете глуждести, а кожата на дланките стврдната да може да фаќа и мраз и жар, и трње и коприви; на главата паларија: летен-зимен украс што го донесе од печалба; од погледот му зрачи стаменост и мудрост, почесто само со погледот зборува и со него ти ги открива мислите; со погледот како на терезија го мери соговорникот и открива колку му тежи умот; во ретки моменти кога е лут се забележува како резанките на челото му се поткреваат и спуштаат водејќи борба.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Кога Стела ќе ги искачи двете кофи со малтер на скелето кај Богдан, ги турива подолго време во текнето свртена со задниот дел кон Богдана и поднаведната при што поткренатиот фустан ѝ ги открива бутините.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Отец Симеон ги откри скоро сите свои заби на горната вилица.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ако ништо друго, Индијците од англискиот колонијализам видеа едно несомнено добро: Англичаните ги открија конците на тајните и сé помасовни убиства, и успеаја да ги пофаќаат сите тагови и да ја ликвидираат оваа секта на убијци.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Мислите дека тоа можеби се линиите на силата на животот што ги открив. О не, тоа се заблуди.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Израелскиот новинар Ури Дан, близок пријател на Ариел Шарон, во книгата Ариел Шарон - интимни разговори со Ури Дан, ги открива намерите на израелскиот премиер кон Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имаше тишини во татковата библиотека кои се слушаа меѓу себе.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
До нив не можеше секој да допре, да ги открие нивните значења.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Постоеше систем на поврзаност на овие записи со татковите книги во рафтовите на библиотеката, некаква осмозна алхемија чии тајни таткото, господарот на својата библиотека ги однесе со себе, но остави доволно за разгатка за тие што би имале моќ да ги откријат тајните кодови на неговата митска библиотека...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сретнував постари дипломати од ваков сој, и на подготовките во ССИП во Белград, и во земјите во кои служев во Тунис, Франција, Португалија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Книгата го предизвика моето внимание во времето меѓу падот на врховниот борец Хабиб Бургиба, кој бездруго имаше тиранско-фараонски амбиции и архаичниот лов матанѕа на туните, на една од последните станици од нивниот медитерански свадбен пат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше одбиен од Советите. Не сакаа да ги откријат кремљските тајни.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сакаше да остане жив и по смртта, да продолжи неговиот култ на владеење.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но каква смисла можеше да има оваа споредба можеше да се види подоцна кога ги открив во Сиди Дауд туноловците со древната матанѕа кои со инстинктивен нагон за владеење со големи метални прачки до бесвест ги убиваа заробените џиновски туни, чија мазна синосребреникава кожа стануваше црвена од крвта која ја менуваше бојата на морето во делот притеснет за масакрот?
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се сеќавам во федералното министерство за надворешни работи постоеше една постојана тркалезна маса на која стари дипломати пред тие што требаше да заминат во нови мисии речиси со татковска грижа настојуваа да им ги откријат сите тајни до детали на односната земја или на дипломатијата воопшто.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ариел Шарон не мируваше. Негова крајна цел беше отстранувањето, елиминацијата на Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше свесен дека секој збор во животот може да биде стапица, но подобро е да ги откриеш отколку да те совладаат.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во истиот период овде беше вработен и професор доктор Климент Камилски, преживеаниот од Голи Оток, кому во почетокот не му беше дадена утврдена работа, па со познанството и зближувањето со Татко, голем дел од времето минуваше со сиџилите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Улогата на Татко беше да ги открива, прибира и да го овозможи преносот на откриените документи во централните институции во Скопје.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кога во една научна потрага од Институтот за национална историја, во Битола, ги откри битолските кадиски сиџили (ХV-ХIХ век), преостанатиот дел од животот го посвети на нивното толкување и проучување.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Верните читатели на медицинскиот гласник почнаа по горите, ливадите, ридовите да ги откриваат дотогаш непознатите лековити билки.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко во врска со ова прашање имаше свој заклучок, се разбира, поврзан со лавиринтот: Мудрецот треба да ги открива тајните на Стеблото на животот, како можна варијантата на источниот лавиринт, во текот на целиот свој живот, според крајно прецизен итинерар.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тие беа задоволни и што успеваа да ги откријат длабоките и жилави корени на стариот збор, влеани во корените на другите зборови, израснати заедно и најчесто одделиви од новото јазично ткиво.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко тогаш ги откри битолските кадиски сиџили во вакафот крај една џамија и со наредба од највисоката власт беше назначен во Државниот архив на Народна Република Македонија, да ги толкува, подготвува сиџилите за објавување.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но овде беше најсреќен што ќе работи крај Татко, кој овде беше донесен од Институтот за национална историја заедно со сиџилите, кадиските записи од битолскиот кадилак од XVI до XIX век, кои ги откри и на кои им го посвети животот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Работејќи триесетина години врз сиџилите, во битолскиот кадилак (од XV до XIX век), кој ги откри, ги систематизираше и ги преведуваше во триесетте најубави години од својот живот, па можеше да состави еден вид енциклопедија од поимите на исчезнатото време, но ова што сега го работеше со Камилски, можеше да претставува игра од неговите големи соништа на Балканот, како единствен калауз да излезе од самиот себе.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Отоманскиот Османскиот свет уште не ни ги открил своите тајни, посебно кај нас, а уште помалку за јаничарството и јаничаризмот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Така беше и со зборот аир, којшто се надоврзуваше на веќе толкуваните турски заемки инаетt, севап и атtер, а на четирите збора Камилски предложи да го разгледаат и зборот к`сметt или касметt.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Верувајќи дека еден ден, макар предоцна, но секогаш нужно, ќе дојде до еден вид помирување со позитивните текови на исламската цивилизација од XX век на Балканот, по нивното радикално искоренување, како што тоа се случуваше и во Европа по вековните судири, Татко сметаше дека ориентализмите кои живуркаа и не исчезнуваат од балканските јазици, можат да бидат значајни елементи за поцелосна реконструкција за вредностите на некогашниот соживот, кој сам по себе содржел елементи на соживот, кои биле интегрално збришани во војните на XX век.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сите во куќата продолживме да ги прелистуваме Татковите книги, гледавме необични слики на пеперуги, кози, јарци, јагули, со намера еднаш да ги читаме и ние овие книги, но никако да ги откриеме нашите социјалистички купони.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Земјата долу е проѕирна, чиниш некои нови и пресилни гама зраци и ги откриваат тајните на утробата - корења и коски, под нив понорници, во длабочината усвитена јатка.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Раздиплувајќи се си ги открива и убавините и небиднините.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Нема место што не е осветлено од неговата блажена душа, оти на сите народи скриените тајни им ги откри разумно исповедајќи, на едни со писмо, на други со поука.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“ од Климент Охридски (1754)
Интровертниот и недоверлив г-дин Рак не сакаше да ми ги открие деталите.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Набоков веќе не се враќа кон драматургијата, кон театарот, откако ги открил за себе новите можности во монологот пред читателите кои зборувале на англиски.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Коста се обидува да ги залепи клепките, ама тие сами од себе се оддалечуваат и му ги откриваат очите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
И не можам да се начудам како тоа нашите луѓе се во состојба дури и на другиот крај на светот (опкружен со светлечки реклами и блескави локали) да ги откријат најтемните дувла и со огромен мерак да се нурнат во нив.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
А и откако ме исклучија од сиџилите во Државниот архив, кои ги открив и на кои им го жртвував животот, и шеќерот сѐ повеќе ми го згорчува животот, работите се јасни... – продолжи Татко.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тие никогаш ништо не изнасилуваа оставајќи самиот живот да ни ги открие тајни­те на семејството, доколку созрее нашата свест за да трагаме по нив.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко, внесен во своите сиџили, старите кадиски записи, од изминатите отомански векови на Балканот кои ги откри и на кои им го посвети животот, имајќи со што да си ја теши, да си ја освежува староста, ја забележуваше Мајка како, со денови, отсутно, го прелистува каталогот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Беше јасно дека се создаваше расположба да се продолжи разговорот започнат во моментот кога Татко ги откри скриените Мајкини знамиња.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И така, Клементина верувала дека младата Ервехе ќе стане достојна жителка на малиот балкански Вавилон, за кој говореше вујко, и дека ќе биде подготвена за идниот балкански живот, но и свртена кон светот, успешно ќе ги открива излезите од Балканот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тие дотогаш сѐ уште стравуваа да ни ги откријат нивните врски со Франција, со знаењето на францускиот јазик, уште во раните години на нивните животи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Најпосле, Татко ги откри главните линии и протагонистите на Мајкината грчка врска.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За прв пат дозна дека Мајка, во Солун, учела и француски јазик.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко, обземен од значењата на своите книги, до кои допираше по деноноќното читање, размислуваше, без по­­­­из­ра­зи­то чувствување на семејното време, на динами­ка­та на нашето растење, понесен со некакви метафизички изле­зи за кои веруваше дека му ги откриваат само книгите, чи­тајќи ги често и со променлив распоред.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тоа беше времето кога Татко ги откри битолските кадиски сиџили и го посвети животот во нивното толкување, откривајќи и таму, три века наназад, траги од семејството.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко, како непартиец, но и со сомневања за неговото минато кај надлежните партиски кадровски служби, кои одлучуваа за сѐ и сешто, брзо увиде дека нема никакви шанси да напредува во судската кариера, макар и само на стручен план, како експерт по шумските деликти, па откако ги откри отоманските сиџили, односно судски регистри и кадиски записи на битолскиот кадилак, кои не можеле да стигнат во централните архиви во Цариград, не се спаси са­мо од новото заминување туку ја спасуваше и нашата иднина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Прснува да се смее...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Си ги открива бутините, долниот дел од стомакот...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
А: Темелно изведен пеколен план! Не морате да ми го кажувате продолжетокот: ги снимивте тие звуци во вашата песна и му ја подаривте плочата-бомба на Ракот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Денес делото на Алфред Хичкок е ценето во целиот свет и младите кои сега ги откриваат Прозорец во дворот, Вртоглавица, Север-Северозапад, благодарејќи на репризите, сигурно мислат дека секогаш било така.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Откако добро ја проучив структурата на грамофонот, ги открив звуците кои отсвирени во негова близина предизвикуваат таков ефект тој да почне да осцилира сè појако и појако, за да на крај се распадне... Margina #21 [1995] | okno.mk 115
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Добога, па тоа е врв!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Страста е корен на сите гревови и зла кои го разурнуваат телото и душата и го навлекуваат гневот на бога; зашто тој сè следи, сè гледа; го гледа и она што за нас е невидливо; ни борави во мислите, ни ги открива намерите, тајните; се мачи и сè чини да нè одврати од лошите намери и да ни го покаже правиот пат.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Во секој случај имаше решено со следниот Едо Бранов авторот да не ги влечка своите читатели по внатрешноста на земјата како досега туку да се обиде информациите што ќе ги открие и откопа за следниот Едо Бранов да ги компонира во авторката прикаска.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Забите челично светнаа, ги открија малиновите непца.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Беше, значи, голема заслуга на Хегел што ги откри тие закони, со помошта на кои може да се знае „како, во кои услови и на кој начин две спротивни ствари стануваат идентични, се развиваат и меѓусебно се обусловуваат“.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
Како некогаш, кога се најде во Ејупските гробишта во Цариград, кога безброј камени извичници и прашалници, некогашни животи, го обземаше меланхолична тага, неуспевајќи да ги открие блиските на неговата мајка, предците за кои немаше никакви сознанија.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Беше среќен што во овие листови пред заборав, ќе може да ги открие пораките на исчезнатите генерации, ќе ги поврзе со идните...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Само треба да знаеш како да се вслушаш и да умееш да ги откриеш местата по кои шетаат).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Градот ги откри, и тие податоци јурнаа удолу за да ги комплетираат сите останати вкупни информации.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Требаше Џорџ да дојде дури од Канада за да ми ги открива скапоценостите кај Дуда.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Таа прва ги откри оние наслаги во мене што обично му припаѓаат на сортата копилиња кои деновиве сноват по корзото и по кејот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Разбираш: ме побарала кутрата за да ги открие намерите на ќерка ми?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И само што го помислив ова побрзав да ѝ признаам на Дуда дека е многу поздраво да страдаме по нечии гради одошто да си страдаме од умот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но будното око на револуционерот ги откри.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Еден ден ги откриле Турците, што беа тргнале во потера, ама нашите не сакале да се предадат.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Со многу малечки и големи тајни. Треба само да посакаш, па да ги откриеш.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
А кога таа еден ден ги откри, ѝ им рече: - А вие пушите?
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Јас и ти, вистинско време за страст, од жештината ни се лепат усните и после допирите се чувствуваат капки пот по вжарените тела, а импресионистичкото менување на светлината ги открива нашите интимни тајни.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но човекот како да заборави да ги открива делициозните тајните на срцето, како да е тешка нерешлива апорема и живее во некаква елузија и елегичност.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
На ова тело сеуште ги чувствувам трагите од тој допир, мек, нежен, сигурен.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Врши градација на душата која се поматува и се губи во студените, влажни, мувлосани монументални простри на сивото секојдневие во кои се губи изворот на светлината, ткаеж од спомени кои се параат во темнината.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Граничните конфликти ги откриваат и ги зголемуваат тензиите во општеството, разоткривајќи ги пукнатините и дупките во општествениот поредок.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Ни ги откриле арсеналите и ги пустат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во еден миг застана реката, го исполни коритото, се поткрена на бреговите, разгледа наоколу: што се случи, се прашува самата, каде е човекот, и со денови шеташе сама низ полето, ги раскопа друмовите, ги раскорна плочите, а кога му ги откри трагите таа се повлече во коритото, спокојна и плавна, загледана во човекот што го чита Борхеса: тенкото жуборење на водата што го довикува споменот на пустината.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
И еден ден, кога тоа најмалку се очекуваше, според мајка, Севишниот ја беше слушнал молитвата, уште од времето кога семејството ја минуваше границата, преку Езерото, па му помоgна на татко ми, вникнат во старо турско-персиско-арапскиот јазик, да ги открие во вакафот на една џамија во Битола кадиските записи, односно сиџили, пишувани на јазикот од пред три века, кој во него ја одржуваше, ширеше, продолжуваше природната еволуција која беше некогаш запрена, особено со крајот на Отоманската Империја.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Првин со Јусуф си ги откривме семејните врски, макар далечни, па станавме многу блиски пријатели.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Едгар Морен ќе ги открие фрагментите на своето балканство наследено од своите родители, солунските сефарди, поради што можеби и никогаш нема да биде целосно интегриран во западната француска култура.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Бев фасциниран од моќта на солунските сефарди низ милениумскиот егзил да ги откриваат патиштата на вечното спасување, преживување, минувајќи низ повеќе идентитети остануваа верни на единствениот, еврејскиот, кој беше наедно и идентитет на самиот живот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Пред моето заминување во Париз како на дланка ми ги откри тајните на Quai dOrsay, доминантната институција на француската надворешна политика во која во најголем дел требаше да се одвива мојата мисија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И велиш ќе се вратиме дома, во старата куќа, ќе ги откриеме жарчињата и ќе го распалиме огништето?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Долго јa гледа небаре сака да ги открие сите оние белези и црти што единствено се својствени на Циљка и уште еднаш да се увери дека девојката којa сега ја држи во својата прегратка навистина е нејзиното чедо.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тогаш УДБА будно ги следеше каде одат тие мртви и еден ден ги открија.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
БОРБИ ВО КАЧАНИК, КОСОВО Првиот пат кога бевме во Качаник, таму беа само Албанци, немаше Срби, бевме сместени покрај патот и често на тезгере носеа мртви, а воедно и снопови слама.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Е сега, ибн Бајко намести нога преку нога, ја расчатали устата, ги откри жолтите заби.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)