ги (зам.) - наѕира (гл.)

Едниот постар, со бела коса и побелена брада, другите тројца помлади, неизбричени, со темни лица и подрасната коса, а петтиот беше момче на наша возраст.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ги наѕирав меѓу гранките. Беа петмина.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ги наслушуваме цветчињата, ги наѕираме внатре, ги отвораме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој, со своите старечки очи, уште ги наѕираше контурите на оние мили образи, што ги впивал во себеси дваесет и седум години и од кои му беше тешко да го оддели својот поглед.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Татко од рафтовите со книги ги наѕираше хоризонтите на еден друг свет во чија потрага беше постојано.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)