ги (зам.) - користи (гл.)

Пресудата беше спроведена доброволно, без да има потреба да ја иницира понатамошна извршна постапка, на која беше решена. 77 ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Избран или именуван функционер, службено лице и одговорно лице во ЈП или друго правно лице што располага со државен капитал не смее да прима лични подароци или ветување за подарок, освен пригодни подароци, како книги, сувенири и слични предмети во вредност чија висина е утврдена со закон (чл. 30, ЗСК).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Примерот на Зефиќ е поучен за тоа како еден работник треба систематски да ги користи сите правни средства кој му стојат на располагање за да се бори против нанесените неправди.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Избран или именуван функционер, службено лице или одговорно лице во ЈП не смее да ги користи информациите со кои располага за остварување корист за себе или за друг (чл. 31, ст.1 од ЗСК).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Додека Декарт ги користи машините произведени од човек за да го прикаже моделот на тело, Спиноза не нуди никаков модел на тело.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ако користат дроги за да се развеселат или да живнат малку, О. К.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Го имаме Алтисеровото „Еј, вие таму!“, или „Ја задавив својата жена“, и „Го заборавив чадорот“ на Дерида...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ама ако ги користат за да ублажат болка, како што го земаат хероинот или понекогаш алкохолот, тогаш тоа е срамно“, вели тој.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во таа пригода тој ги користел GSR, ТЕNS и Морзеовите знаци за да оствари тактилен дијалог меѓу успиеното тело и будната публика - реакциите на телото на електричните дразби упатувани од публиката биле чујни со засилување на електричните звуци на кожата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во тренд е теоријата да може и да знае да ги користи слоганите.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Благодарение на патиките овие дела и конкретно го насочуваат нашето внимание кон адолесцентскиот „ангст“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Човековото индивидуално тело за него е составено од многу делови коишто имаат своја индивидуалност, што дозволува плуралитет на неговите идентитети.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Има луѓе како мене, и други можеби позрели луѓе, кои Екстази го користат за да си го подобрат својот секојдневен живот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во 1995-та во Брајтон Гилхрист користел специјално конструирана фото-ќелија којашто на публиката со помош на инфрацрвен сензор ѝ ги прикажувала REM состојбите, а комуникацијата со успиеното тело била остварена со помош на електрични надразби во форма на Морзеови знаци. (...) Гилхрист својата работа ја претставил и на симпозиумот за необјасниви феномени наречен Инцидент, организиран 1995-та.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тие нештата што може да ги користат ги гледаат во нивната нормална состојба.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
За разлика од браќата Чепмен, Sarah Lucas (р. 1962) ги користи популарните претстави за непосредна, често јасно феминистичка критика.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Веројатно затоа Светите солунски браќа Кирил и Методиј па и нивниот претходник големиот македонски и сесловенски просветител, историчар и поет Трп Руен, и големиот македонски и сесловенски просветител, научник, преведувач и основач на Охридскиот Универзитет Климент Охридски, ги користеле како извор ( птототип) за составување на средновековните македонски азбуки: руеницата, глаголицата и кирилицата!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Немаше во градот човек со коза, партиец или не, којшто не ги користел услугите на прчовите на Чанга при плодењето на козите. И не само тоа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
На мал простор од овој роман, благодарение на вешто водените наративни стратегии кои ги користат искуствата на традиционалниот и постмодерниот роман, се покренуваат некои од клучните теми одбрани од корпусот на интересирање на балканскиот човек кому типолошките карактеристики на ликовите и на ситуационите модели по мерката на препознавање му се најблиски, но би било погрешно да се разбере Бунар само како водич за балкански менталитет и да се чита како што се читаат Андиќевите дела за да се разберат причините за балканските судири.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Му пишав писмо на Александар М., приредувачот на патописите што ги користев, да ме извести доколку располага со податоци сврзани за Маказар и, уште повеќе, за трговецот од ова место, Никола Поцо.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
На влезот во изложбените галерии, Фонд /V/4 (1979), голема минималистичка скулптура составена од 14 правоаголни плочи од влечено олово, железо, бакар, кои беа поставени наспроти еден друг пример на Бојсовото користење на продолжената репетитивна форма: еден збир или „блок” од 25 списоци и цртежи со молив наречени Демократијата пее (1963-75).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Најамбициозната Бојсова инсталација која ги користи овие табли, Усмерувачки сили (1974), доминираше во централниот изложбен дел на МОМА.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Таблите се прекриени со гроздови од поими кои кореспондираат со темите од предавањата на Бојс (слобода, креативност, закон, демократија, земја, мит, наука, душа) и рудиментарни цртежи на човечки и животински фигури, сите прекриени со искривени линии на движење.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ниту пак- ова е дигресија - е очигледно зашто некое само еднаш следено правило, поради тоа што е следено само еднаш, треба да биде сфатено на платонистички начин.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Се чини дека Витгенштајн ги користи согледбите за „лабавоста” која може да се јави кај правилата кои управуваат со изразите со намера да се одбрани од оној вид објективизам кој самиот го застапуваше во Tractatus-от.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во внатрешноста на галериите, близу до една група од брзи цртежи кои Бојс ги користел како „партитури” okno.mk | Margina #15-16 [1995] 89 за своите перформанси, еден вид монитор го покажува уметникот како бесчујно, скоро ритуално ги распоредува делата околу една галерија во Антверпен, во еден перформанс од шеесеттите.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Освен тоа, станува збор за уметник кој маргините на своите слики ги користи за текст! подготвил: А. Б.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
И додека ги користев сите овие механизми, застанав пред еден подолг ходник, во кој имаше темно-жолтеникава светлина.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Затоа ги користела транзитните патници. Шверцуваната стока ја препродавала и така печалела пари и добро живеела без труд и мака.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Софија денеска има околу 300 автомобили што вршат такси-служба, но софијанци малку ги користат.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Слободните часови решив да ги користам во посета на неговите врвови - на „Монмартр“, кај сликарите скитници и на „Пигал“, еден од најпознатите квартови во светот, чии одредени атрибути го прават Париз уште попознат.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Благородникот Кастиљоне препорачува: „Кога зборовите што ги користи некој писател содржат одредено количество скриена остроумност, тие ќе се здобијат со повеќе авторитет.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Затоа, ако организаторите на Interpol сакале дијалог во форма на изложба, не треба да бидат премногу изненадени кога некои уметници ги користат насилството и деструкцијата како своја форма на комуникација!
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Да создаваат оброци и музика, да ги користат шансите и моментите, да ги спремаат креветите и патувањата и да подготвуваат одлуки.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
А одговорот на тие проблеми е доброто образование и обучувањето на луѓето како да ги користат дрогите, ако баш сакаат.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Пак ќе ги користам наводниците, иако ние разбираме и така натаму: „/првата формула/”, напиша Џери со зелениот кели фломастер преку левата страна на уредниот задник на својата делумно заспана љубовница; на исто толку привлечната десна страна на таа млада дама потоа додаде „/друга формула/“, премостувајќи го нејзиниот процеп и канализирајќи ја неговата отмена точка- запирка со еден издолжен знак за еднаквост.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Единствено што се надевам е дека нема да дојде денот кога луѓето ќе престанат да зборат и наместо говор ќе ги користат само рацете на тастатура кои ќе станат извежбани како на секретарката у суд, а пола Македонија да носи тегли наочари тројка од што ќе си ги истера очите пред своето Пи-Си.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Всушност, кога Јан Ван Ајк би сликал и со урина и измет, резултатите би биле исто така генијални, но паметниот Јан ван Ајк и брат му Хјуберт ги користеле своите најдобри можности - и гледај ги тие фантастични ремек дела во кои ингениозноста на шармот се натпреварува со генијалната длабочина на идејниот контекст на тие умови...
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Веспа на некој начин ги користи двете „поетики“: кај неа има и тоа: налудничавост и некаква си автореференцијална субверзивност, но, од друга страна, во нејзиниот расказ постои и фино одмерена доза на нежност и, дури, на она што делумно помодно се нарекува „женско писмо“.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Во таа смисла, еден евидентно анахрон концепт за тродимензионален простор кој е тнр. „база“ на медиумот „архитектура“ веќе не може да опстане во своите три димензии туку ги користи придобивките (кадрирање, суспенз, нарација...) на тнр. дводимензионален простор на филмот, на пример (кој, парадоксално, „со една димензија помалку“ - иако и таа се освојува со Виртуелната Реалност - се здоби со повеќе „реалистичко ткиво“, со повеќе „видливост“, да речеме, од множеството тродимензионалност што нѐ опкружува!), или, уште порадикално, архитектурата ќе мора да се соочи и со тнр. мултидимензионален концепт за простор на Хокинг (кора од портокал, како пример!), кој станува парадигма за „просторна ориентација“ на крајот на веков. Margina #26-28 [1995] | okno.mk 11
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Инженерите и теоретичарите ги користат Њутновите закони коишто се адаптирани за релативноста за да го проучуваат ова хаотично движење кое настојуваат да го избегнат, т.е. да му ја “фатат” структурата.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Привикни се на тоа: еден ден уметниците ќе користат кондензатори, отпорници и полупроводници како што денес ги користат четките, виолините и старудиите. 5.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во случај на барање на повеќе можни одговори, Кејџ ги користеше print out компјутеризираните табели според Ји Џинг.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа мошне ефектно го направил произведувачот на спортските патики Avia, кој како „spoke person“ го изнајмил американскиот актер и фудбалер Брајан Босворт (Студен како мраз).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Оваа карактеристика, се разбира, е во врска со претходната; обврзани да ги докажат нивните гледишта со едно множество порцедури кои ги прифаќаат како средство за доаѓање до вистината, модернистите не можат да прифатат едно уверување само затоа што е општоприфатено.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не вреди да ги составуваме.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Џонс повеќе од било кој друг сликар поттикна поголем број луѓе да ги користат способностите кои инаку не би ги користеле. (...) Џонс и Раушенберг, Канингем и Тудор, беа и продолжуваат да бидат уметници со длабоко значење за мене.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На планот на радио програмата најпозната агенција е Arbitron.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На тој начин Avia гаѓаше една помала, точно дефинирана целна група потрошувачи, и со тоа себеси се позиционира инаку од конкуренцијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Дури откако ќе го направи ова, тој внимателно ги допушта во системот оние ставови коишто ги поминуваат неговите тестови за извесност.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но двете треба да го направат реален (ориентален): фактот на нераздвојување.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Според нив, музиката е прекумерно поедноставување на ситуацијата во која се наоѓаме.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Помеѓу 1933-34. ја истражуваше можноста за хроматска организација на низата од 25 тона без повторување (Шест кратки инвенции, завршниот дел од триото Соло со неизоставно следење на два гласа во канон); 1935-38. користеше фиксирани ритмични структури организирани по принципот на серијална техника; од 1935. постојано прави дела во кои ја комбинира играта, филмот, театарот, ТВ-то; 1939-56. компонираше музика (Прва конструкција во метал) во која ритмичната компонента е организирана на основата на истите пропорции на малите и големите делови; 1938-51. настанаа делата во кои е нагласена (ориенталната) експресивност (Сонати и интерлудии); од 1951. ги користи “операциите на случајот” и посебните, за нивна употреба направени табели; 1952. настануваат неговите најважни откритија, помеѓу останатото и примената на несовршеноста на хартијата при одредувањето на структурата на делото според Ји Џинг; 1954 ја воведува неодреденоста, прво во делата без однапред одредени односи помеѓу деловите (Варијации); 1958. настануваат композиции без фиксирана партитура, но одредена при самата изведба; 1967. користи компјутер за одредување на звучните и композициските параметри; 1969. ги конципира делата во кои ја укинува разликата помеѓу изведувачот и слушателот (33 1/3); од 1961., кога излезе книгата Тишина, развојот и промената на музичките искуства ги следат теориските и мислените ставови кои ги изложуваше во текстовите (претставени во Маргина).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Всушност, тој тоа го прави и понатаму.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Додека Рој Линхенштајн денес е признат како рафиниран, ироничен, сериозен манипулатор на готовите слики што ги користи во своите дела, Ворхол одбива да ја ублажи световната страна на својата уметност.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ричард Костеланец Џон Кејџ (1970) Кејџ (2) Имагинативна конструкција Кејџовото творештво може да се набљудува како процес на постапни промени и иновации настанати како резултат на специфичното музичко-мислено занимавање. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 171
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сепак, за да се задржи оваа тенденција неопходно е да се засилат промотивните настапи на самиот медиј, бидејќи и другите медии тоа го прават.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Таму кадешто проблемите беа вон доменот на музиката - како, на пример, при избор на инструментите и ансамблот, каде важен момент претставува изборот на изведувачите, нивната припадност на некое од музичките здруженија и сл. - „Ји Џинг не влегува во тие проблеми“.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сепак тој успева да ја задржи својата позиција благодарение на контраверзноста што го следи поп-артот од самиот почеток.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Таквиот проект би налагал овој текст за Џаспер Џонс да го проширам така да биде четири пати подолг, што е должност која, сметам, одговара на летото и на неговите својства да ги одржува нештата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во почетокот на четириесеттите години настануваат Кејџовите важни познанства со уметниците - Марсел Дишан, Марс Канингем, Вирџил Томсон, Ласло Мохоли- Наѓ, Макс Ернст, Пит Мондријан, Андре Бретон кои подоцна се прошируваа и според Кејџовото признание опфаќаа влијание од неговите учители, пијанистот Ричард Булиг и композиторот Хенри Кауел, Адолф Вајс и Арнолд Шенберг, потоа композиторите и уметниците, неговите современици и истомисленици, Лу Харисон, Алан Хоуханс, Мортон Фелдман, Ерл Браун, Кристијан Волф, Дејвид Тјудор, сликарите Роберт Раушенберг и Џаспер Џонс, скулпторот Роберт Липолд, зен-учителот Д. Т. Сузуки, ботаничарот Гиј Г. Неринг, својот татко, пронаоѓачот Џон Милтон Кејџ, интелектуалците и мислителите Норман О. Браун, Маршал МекЛуан и Бакминстер Фулер, па сѐ до оние кои ги познаваше преку нивните дела - Ерик Сати, Антон Веберн и Едгар Варезе.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Оваа агенција секој месец објавува податоци за слушаноста на одредени станици и тоа се верификувани податоци што ги користат пропагандните агенции и огласувачите.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во една мошне агресивна, дури брутална, поза, актерот препорачуваше дека оние што патиките ги користат за да ги стават на масичката додека гледаат ТВ, или да прошетаат до фрижидерот, или за да ги „покажа“ - тие ни случајно не треба да ги купуваат авиа патиките!
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој е немилосрден во прикажувањето на машинеријата на гламурот, но сепак се оградува од било каков суд.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тие одлучуваат за неговиот статус проценувајќи го со истите процедури што тие ги користат за да го проценат кое и да е друго уверување, и го сметаат за сомнително секое гледиште што не поминало низ овие процедури. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 75
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сакам да ги користам сите можни изразни средства што се во некоја врска со другите уметнички форми коишто постоеја во Европа - сликарството, на пример, кое исклучително ме интересира - за да можам да го остварам тој вид на идеален филм.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Иако ги користи цитатите многу повеќе од поголемиот дел негови современици, тој тоа го прави помалку наметливо.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Еден од неговите идоли, Рејмонд Расел, како исходиште ги користел хомофоните или речиси хомофоните фрази како: Ma chandelle est...= Marchande zelle, или исто така, Les lettres du blanc sur le bandes du vieux billard (Бело испишани букви врз бандите на стариот билјар) = Les lettres du blanc sur les bandes du vieux (Писма кои ги напишал белец, а се однесуваат на стариот одметник).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
И покрај големиот број на дроги кои творците низ историјата ги користеа за поттикнување на креативноста, сметам дека психоделичните дроги имаат посебно значење за творештвото, првенствено затоа што, во една фаза на своето делување, нудат најсодржински и непознати искуства, кои надарените личности можат потоа да ги транспонираат во уметничка форма, без оглед на цената што ја плаќаат, а таа неретко може да биде висока, што ќе го видиме од подоцнежните излагања.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Го прочиствуваат грлото Везув ги користи по секое изригнување.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
„А напати и ме казнуваше”, додадов. „Грдо ме казнуваше”.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Му раскажав за повеќе случувања во кои јас лично се обидував да изигрувам херој или трагач по вистини, и дека, за мое големо разочарување, животот ги користеше таквите мои недоволно обмислени потфати само за да ме исмее.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Мислењето дека Иван е подучуван од професорот по сомневањата, можеби има некаква вредност но само како шега“ ми шепоти двојникот и тропа со прстите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ете, од сите овие мои објаснувања мислам дека можеш да заклучиш дека ниту со совет а уште помалку со упатство сум ги поттикнувал кај него намерите што можеле да го турнат во некоја неразумна потрага.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Понекогаш и со толку малку арч болката поминува“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Да го спомнам и она предупредување што му го реков пред да заминам: „Знаеш, му реков, животот не постапува секогаш на ист начин.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А кога ќе ти се причини дека некој и премногу грдо ги користи твоите проблеми одмавни со раката и речи глупости.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ако го напушивме зошто да ги користиме неговите методи, другар?”, му велам на двојникот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој се движеше низ сите тие нешта како „заспан возач”, управувајќи со природноста на месечарите кои ги користат своите нозе.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тук или тамо по некое купче банкноти од 1000 ДМ. сведочи за неговите лебдеечки прошетки и неговите ненадејни профилакси.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сенките се исклучително важни за Дишан, кој не само што ги користел како метафорички модел за да го изрази постоењето на четвртата димензија, туку и цел живот ја задржал фасцинацијата со сенките што ги фрлаат неговите редимејди.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
(3) Во Линдевата реплика на „тркалото“ столчето и тркалото изгледа како да прават сенка на ѕидот, но повнимателните набљудувачи забележуваат дека сенката е всушност илузија, внимателно нацртана со молив на ѕидот од страна на Андре Рефреј, француски уметник кој пред 15 години подготви серија од 12 илустрации во гваш-техника, кои го прикажуваа животот на Дишан, а кои беа наменети за ретроспективнта изложба во центарот Помпиду.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Неговиот пријател сликар ги собира овие купчиња на едно место - тоа го прави со лопатче и метла, направа слична на оние кои по Келнските улици ги користат сопствениците на кучиња како израз на нивната добра волја да се сочува чистотата на градот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Цитатот имплицира, прво, меѓуродова идентификација од страна на геј-мажите, културен однос со женственоста – на барем толку укажуваат женственото кодирање на самата оперска форма и женскиот субјект на изговореното што авторот на известувањето во шкафчето и неговиот читател го цитираат како стомакозборци.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А тоа станува возможно откако спортското натпреварување ќе се ослободи од неговата конвенционална функција во хетеросексуалната култура – односно, откако веќе нема да функционира како средство за терор со кое се заплашуваат момчињата со цел да се сообразат со мажественоста – и ќе се преобрази во средство на противјавноста за заедничка машка геј-свесност, за свесна еротска и културна солидарност. ‌Овој пример за женствената машка геј-идентификација, тогаш, всушност, не изразува ниту некоја основна женствена природа ниту таква машка природа, ниту нешто помеѓу.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тој ведро прикажува низа афекти што се сфаќаат како будалести и патетични, кои истовремено го повикуваат општествениот презир и му пркосат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Написот, така, даде сатиричен (иако и откривателен) поглед на техниките што геј-мажите ги користеа зад кулисите за да ги отелотворат поновите, построги стандарди на мажественото себепретставување што сега веќе ги наметнуваше геј-светот: „Сфатив дека вежбањето пред огледало е добар начин да се ослободиш од тие дополнителни маки [т. е. женственоста]“, објаснува писателот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Резултат на тоа е одбивање на доминантното сексуално – и родово – кодирање на културните вредности и калење на нестандарден, дисидентски однос кон културните практики, однос поусогласен со геј-желбата. ‌Машката геј-култура не ги позиционира баш своите субјекти во некоја меѓуположба – да речеме, на половина пат – помеѓу мажественоста и женственоста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мелодрамата и општествените вредности поврзани со неа ги користи за да си обележи посебна положба на субјект која е јасно неусогласена со хетеросексуалната мажественост, која имплицира нестандардно обликување на родот и на сексуалноста – а која во тие погледи може да се идентификува како женствена.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Најпосле, меѓутоа, она што го изразува присвојувањето на мелодраматичноста на новинарскиот дискурс кај О’Хара е поголем, посеопфатен отпор кон конвенционалните облици на сексуалниот и обродениот дискурс и на сексуалната и обродена отелотвореност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Всушност, помага да се воспостави геј-идентитет што не се изедначува направо со ниту една постојна родова положба, туку кој се дефинира преку својата дисонантност, преку отклонот од конвенционалната родова мапа на мажественоста и женственоста. ‌Машката геј-култура ги користи женската субјектна положба и женствената идентификација за да му се спротивстави на нормалното кодирање на културните предмети и активности според некој строг родов поларитет, машки наспроти женски, истовремено заземајќи и женска субјектна положба за да овозможи сексуализирање – всушност, хомосексуализирање – на културните активности (спортовите, операта) кои нормално се кодираат како хетеросексуални.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во прочуената арија што следува, таа се грчи од ужас и од збунетост поради чувството што предмалку го изговорила, повторувајќи го, од јад и запрепастена, велепредавничкиот поздрав што му го рекла на својот љубовник и си ги коментира предавство на татковината и на татка си кое се подразбира, размислувајќи за растргнатоста меѓу еротската љубов и патриотската љубов, меѓу семејството и сопругот, меѓу должноста и желбата, па ги моли бозите да ѝ се смилуваат во таа нејзина гибелна и абјектна (несомнено и гламурозна) положба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Наместо тоа, искажува нешто друго – нешто карактеристично геј.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Вистинските мажи не поттрчнуваат. ‌Ироничната преупотреба на мелодрамата кај О’Хара не ги оспорува казнените судови на елитното општество против неугледниот поджанр, туку свесно ги усвојува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Значи, зборовите Ritorna vincitor! веќе се многу оптоварени со драматична иронија во самиот текст на Вердиевата опера, а ирониите се умножуваат кога тие зборови ги цитираат и ги користат геј-мажи повеќе од еден век подоцна во контекст на некој локален натпревар.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мичигенскиот огранок на Американското здружение за семејни вредности наводно собрал 15 000 потписи на петиција со која се повикуваат „гувернерот Енглер, законодавецот и Одборот на повереници на УМ да сторат сѐ што е во нивна моќ да ги спречат вработените во УМ да ги користат парите на даночните обврзници за врбување студенти тинејџери во предмет чија изнесена намера е да „експериментира“ со „иницијацијата“ на студенти во високоризичен животен стил на хомосексуално однесување кое е неморално, незаконско и кое претставува сериозна закана за личното и за јавното здравје“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
“, а Аида ги следи како екот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Значи, сега книжевниот текст се наоѓа на дискета, а не помеѓу кориците на книгата, и тој нужно ги користи софтверските можности на компјутерот за менување на формата, за создавање на нови нарации што ја доведуваат во прашање линеарноста, за менување на рецепцијата.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Термините што Кувер, инаку професор по креативно пишување на Браун универзитетот покрај Њујорк, каде што е оформен континуиран курс за копјутерската литература, ги користи, или се, воопштено речено, во оптек, покажуваат дека се соочуваме со нова книжевнотеориска терминологија: хипертекст (hypertext), хиперлитература (hyperfiction), хиперпростор (hy- perspace), хипермултимедијалност (hypermedia), приказни во простор okno.mk | Margina #1 [1994] 69 (storyspace), хиперпесна (hyperpoems), интерактивно пишување (interac- tive writings), електронски писатели (electronic writers), итн.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Таа ги користи Хобс и Лок за да покаже дека по дефиниција жените не се ниту индивидуи ниту личности и дека повеќето женски искуства, било да се вистински или дефинирани од мажите, се вон доменот на „философското“.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Си имаат свој начин, видување и разбирање за светот чии задоволства сакаат да ги користат сега, овој миг со неизгасната желба убавото, пријатното, сладостното што го дава животот да го доживеат сега и во од се бакнуваат, делејќи си насмевки, страстни погледи и воздишки.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тој отсекогаш беше слабичок, но наскоро стомакот почна да му се прелева преку панталоните.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Неговата слабост беа пиво и кобасици.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ова значи дека домашните медиуми што семејството ги користи ќе ги форматираат датотеките на процесирање на мислите (десната хемисфера) на детето.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Промена на умот (реформатирање) може да се случи само во услови што ја дуплираат “домашната култура”. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 32 Тимоти Лири ЕЛЕКТРОНСКИ КУЛТУРИ Ако родителите не читаат или ако дома нема весници, списанија, книги, децата се во голема мера хендикепирани кога срамежливо (или дрско) ќе влезат во застрашувачката, обезличена првоодделенска училница. (Многу добри учители го разбираат овој принцип, па ја претвораат училницата во домашна атмосфера на поддршка.) Сите ние ги чувствуваме импликациите за реформатирање на умствените фајлови (широко познати како помош во читањето).
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Некои од нив ги увеличав и ги користев како тапети. жалев за нивната младост.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Мојот маж и јас почнавме да јадеме и пиеме како гурмани.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Впрочем, сите ослободителни движења во светот се потпираат и врз некои странски сили и притоа најчесто ги користат териториите на своите соседи. Тоа го направи и ТМОРО.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ова ме наведува да се прашам што би напишале луѓето кои ги користат и чувствата и мислата истовремено, ако за тоа имаат можности на билетите или на некоја дозволена површина за пишување после гледањето на претставата продуцирана од наша театарска куќа, а во која токму во Годината на македонскиот јазик, се зборува на англиски?
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Власта, во својата атака против претставата ги користела сите средства.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Прстите ги користеле, објаснува авторот, како израз на изненадување, вчудоневиденост, ѓаволштилук и страст.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Оваа сива маса му припаѓа на индустриското минато и сега ги користи последните државни пари, пред да биде оставена сама на себе.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Филозофите Жил Делез и Феликс Гатари ја истакнаа истата поента, додавајќи дека на овие домашни територии не треба да се гледа како на територии што произлегуваат од некој внатрешен нагон туку дека тие израснуваат од интеракцијата меѓу една нехиерархиска група на мозочни функции и експресивните квалитети на самите територијални ознаки, на пример, бојата на одредени лисја или стебла што некои птици ги користат за да ги привлечат женките, или музичките одлики на птичјите песни, или дури фецесот или урината намирисани со секрети од специјални жлезди.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
” Боите што тој ги користи во Френк-приказните се јасни и стриповски, но исто така и суптилно осенчени - ако се дречливи, тие се органски дречливи.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Озгора од куќата своја, го гледаше сето село како на дланка, гледаше сѐ што се случува во него: во која куќа наутро најрано станале, во кој двор се трча да се фати кокошка за колење, кои жени, уште недорасонети се караат преку плотовите; кои луѓе не си ги користат домашните алиња, туку клечат зад копите и гаждарињата во дворот и бавчите; кој уште пред да зазори, како гробник, како волк, бега од некоја куќа и се провира низ плотовите за да не го видат кај која ороспија преспал ноќеска; на кои чардаци што се суши; која се потпалила, која се препокрива, која се довршува, кој последен излегува од кафеаната и го бара патот за дома, кој влегува и излегува од селото: за добро, за лошо.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И ги користи истите грди зборови од ЈНА.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Со споменувањето на оваа установа, која и во писмото на Јана беше споменувана како појдовна точка, Рада ги користеше последните атоми од својата сила и одвај успеваше да се одржи на столот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тој избегнува лингвистички разграничувања, какви што се субјект/објект, ум /тело, ментално/ физичко, кога тие се применуваат да конструираат реалност во која телото се доживува како надворешност на битието, како што ги доживуваме машините кои ги користиме во секојдневниот живот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Од оваа гледна точка, психотерапијата на проблемите ум- тело би требало биолошка појава како дел од третманот, да ги користи социјалните групи на луѓе кои се бават со јазикот во врска со проблемите ум- тело, тоа е она што Anderson i Goolishian (1988) го нарекуваат проблемски- ориентиран систем.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Конечно, со тоа би се потврдила максималната важност на индивидуалната слобода, што претста­вува значајна тема која обично се превидува во расправите за наркома­нијата. 77 за Наспроти тоа оваа стратегија би можела да има значајни негативни последици.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Лена отсекогаш сметала дека мајка ѝ го „изневерува“ бракот, дека „живее во лага“ и е „неблагодарна“ што ги користи домот и парите на нејзиниот очув, а ја изневерува неговата доверба.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Малолетниците секако би можеле да дојдат полесно до дрога, иако постои основен интерес да им се укаже заштита сè до моментот кога ќе станат правно одговорни да решат дали ќе ги користат опасните супстанции.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Единствено што можам е да ги слушам знаците на судбината и да ги користам како добродетел кој никој друг не може да ми го даде.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Таа била откачена, а потоа пришрафена од француска авијатичарска единица за воздушен транспорт на тераси и нивно прикачување таму каде што никој не ги користи, директно од Париз... (Безвезни списанија!!)
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Учениците таму учат за специфични фонтови и како да ги користат, но наставниот план не вклучува и цртање на истите.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Соочен со овој антагонизам, КАПИТАЛИЗМОТ ги користи предностите на хиперфункционалноста на интерпретаторите - медиумите, кои секојдневно го преведуваат антагонизмот во лингвистичките категории на капитализмот, претворајќи ја неговата субверзивна суштина во пазарна вредност.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Значи, не стои дека „културните партали и крпеници, што национализмот ги користи, се произволни историски изуми”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Од 1919 до 1925 предава во Баухаус, слика кристали и прави минијатурни едрилици што ги користи како модели за сликање.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Таа свест го убедува народот дека племето е единственото дозволено место за кукавниот живот на овој свет и ги користи сите средства народот да го присили тоа да стане негово убедување.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Според Гелнер, „културните партали и крпеници, што национализмите ги користат, често се произволни историски изуми.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Следеше завршниот разговор во Сојузното министерство за надворешни работи, со сите нишани, како и првиот разговор пред четири години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Амбасадорот Душан Симеуновиќ, тогашен началник на Шестата управа, одличен познавач на арапскиот јазик, но и на палестинското прашање, не штедеше убави зборови за мојата работа, дури ме замоли на крајот да му дозволам телеграмите од моите разговори со Јасер Арафат кои ги сметаше за значајни за проучување на палестинското движење да ги користи за своите студии кои ги објавуваше во тогашна Меѓународна политика.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Зборот чинија го водеше кон сознанието дека Османлиите ги користеле керамичките плочки за декорирање не само на сакралните објекти (џамиите, турбињата) туку и световните градби (во многу одаи на царските хареми, во разни фајансови павилјони.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Поради преубавите керамички плочки своето име ќе го добие и цариградската Сина џамија (наспроти Аја Софија).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во двете соби, од кои едната продолжуваше во ниша изделена со ламперија, беа сместени неколку ниски тапацирани столчиња и една табуретка, меѓу нив дрвена масичка, креденец со три реда рафтови, шкаф за облека, трпезариска маса со неколку високи столици, како и два железни кревета кои некогаш ги користеле чуварите од фабриката „Металски завод“.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Носеа зелени маскирни кошули, мирисаа на ракија и крајно несмасно ги користеа воздушните пушки, наследени од нивните комунистички пандани.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Подмитуваат, ги користат човечките слабости на противниците, се пенетрираат во опкружувањето на семејството на Стојан... на расипана власт треба да ѝ се возврати со расипани средства... изгледа нема друго...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Следната генерација ќе знае како да ги користи компјутерите и можеби тие потполно ќе ја отфрлат телевизијата, бидејќи ќе бидат страшно добри во деконструкцијата на ѓубрето што се емитува, ќе гледаат низ сета симплифицирана глупост на ТВ пораките.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Помисли на културните продукти, или уметничките дела, или луѓето коишто ги користат нив дури и кога тие се недовршени. Трајно недовршени.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Поединецот не можел да ги користи.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Тоа се обични кафулиња кадешто има терминали со on-line можности и достапни им се на сите што знаат да ги користат.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Но, со усвоју- вањето на овој услов сите права што ги дава статусот невработено лице, колку и да се тие мали, повеќе не може да ги користи лицето кое го прекинало работниот однос по своја волја.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Одредено ограничување за работниците кои се вработени на неопределено време преку овој закон да не го прекинат работниот однос по свое барање, да ги исполнуваат обврските и да не ја кршат работна дисциплина претставува одредбата според која за повторното вработување на оние работници на кои им престанал работниот однос по наведените основи работодавците нема да можат да ги користат поволностите од овој закон (чл. 8).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Со казна од 800 до 1.000 евра, пак, ќе се казнат инвалидните лица кои самостојно вршат дејност ако средствата добиени од Посебниот фонд не ги користат согласно со законот, како и лицето во Аген- цијата за вработување што ќе додели средства спротивно од законот (чл. 7-12, ЗИДЗВИЛ/јули.08).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Покрај тоа, во декември 2005 година беше пропишано дека неискористените финансиски средства Агенцијата може да ги користи за финансирање на мерки за вработување на евидентираните невработени лица, при што одлуката за пренасочување на финансиските средства ја донесува Владата на Република Македонија по предлог на Агенцијата (чл. 3, ЗИДЗВИЛ/дек.05).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Средствата може да ги користи подносител на барање кој има позитивен бонитет и редовно исплатувал плата, даноци и придонеси за последните девет месеци (чл. 15, ЗИДЗВИЛ/04).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Измената и дополнувањето од јули 1998 година содржи три одредби преку кои се проширува опсегот на невработените лица кои можат да бидат вработени на неопределено време за работодавецот да може да ги користи поволностите од ЗЗВ.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Работниците кои ќе ги вработи со- гласно одредбите од овој закон работодавецот е должен да ги задржи на работа најмалку двојно повеќе од времето за кое користел надоме- стување на средствата за придонесите на плата (чл. 6), а покрај тоа, во случај работодавецот да го намали бројот на работниците под бројот при кој почна да ги користи поволностите од овој закон, должен е да го врати износот на надоместените средства со банкарска камата на средства по видување.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Со глоба во висина од 1.800 до 2.000 евра ќе биде казнето заштитното друштво кое нема да ги исполнува условите пропишани со законот, правните лица кои ќе дадат погрешни информации, правните лица кои нема да ги обезбедат условите за работа за инвалидните лица и работодавци- те кои добиените средства од Фондот нема да ги користат согласно со законот.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Вака, кога Петко ќе стане поп, тој ќе си служи на „неговиот света Илија“ за здравје, за душата од татка му, од деда му Петка, од мајка му Трна, која одамна беше појдена кај мажа си и умрените дечиња, и така ќе ги користи и овие дваесет гроша што му ги плаќаше на поп Спира за секоја служба.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ги нападиле оние на кои коренот им е овде, нѐ довлекоа нас да ја ораме и да ѝ ги користиме плодовите на земјата, ама ние заборавивме да се грижиме за нивните мртви и убавите мермерни гробови сега се обраснати со тревишта грмушки и капини.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Тоа е краткорочна, времена граната од значења фрлена преку јазичните барикади, која што го опишува способниот, вешт индивидуалец што собира знаење/комуникациска технологија и ги користи за сопствени цели - лично задоволство, заработувачка, принцип или развој.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Демократија без граници По мое мислење, таа спротивност може да се разреши или со пораз на демократијата поради победата на пазарната економија, или со спротивниот развиток, или така што ќе измислиме „демократија без граници“, демократија во која граници­те веќе не се единствениот критериум за тоа чии сме граѓани според тоа во кој регион живееме; друга можност е човекот своите права на граѓанин (и државјанин е да може да ги користи во разни региони; трето, да има право да припаѓа на поголем број региони.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Киберпанкерите се пронаоѓачи, инвентивни писатели, гранични уметници, филмски режисери што се впуштаат во ризик, композитори иноватори, независни научници, техно-креативци, одредени менаџери, компјутерски визионери, елегантни хакери, бит адепти, творци на специјални ефекти, видео-волшебници, неуро-пилоти, истражувачи на медиите - сите оние што храбро ги складиштат идеите и ги насочуваат таму некаде надвор, кадешто човечката мисла сè уште не ги допрела.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Нараторот не ги презема обрасците кои, најчесто, ги користи и патописната литература.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Како пензиониран сметководител на Универзитетот, беше убеден дека треба да ги користи благодетите на меѓународната студентска соработка.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Беше подзастаната. Оставаше впечаток дека всушност си ги набројува тие свои предности, а јас, уверен во ваквите нејзини размисли, всушност само ѝ помагав во разлиструвањето на тој нејзин тефтер.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Инаку, тие свои поединости никогаш не ги користела.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А оној кој ќе почне да му сочувствува и несакајќи ќе се исправи пред неслутени околности.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Откога го паметам тој е жртва на своето срце, жртва на широката руска душа, на своите заблуди, со еден збор жртва на животот кој најбескрупулозно ги користи ваквите негови слабости.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А, кога тие почнаа да ги користат фотографите, јас почнав да ги излагам своите дела.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Следното: Тој има уши, нека ги користи.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Без сопствено место, тактиката „оперира преку изолирани акции, удар по удар.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Сегментација на 118 Joe Goss, “The ‘Magic of the Mall’: An Analysis of Form, Function, and Meaning in the Contemporary Retail Built Environment,” Annals of the Association of American Geographers 83 (1993):18. 119 Naomi Klein, No Logo (London: Flamingo, 2000), 194. 101 пазарот станува „водечки принцип на оваа мешавина од комерцијална и граѓанската активност“.120 Како резултат на тоа, клупите сѐ повеќе се отстрануваат од улиците во големите градски центри, не само за бездомните лица да ме ги користат како место за спиење, туку и за да се спречи одмор без потрошувачка.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Ова никаде ~ дава на тактиката мобилност...
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
119 Иако трговскиот центар сака да се легитимира себеси како вистински центар на заедницата, заедницата што тој ја создава е исклучива по социо-економска линија: несаканите урбана групи како што се бездомните лица и сиромашните немаат право на влез.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Таа мора будно да ги користи пукнатините кои одредени врски ги отвораат во надзорот на сопственички сили.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Ефектите од културното попречување се двојни: тоа привлекува критичко внимание кон оригиналната порака, истовремено отворајќи простор за нови и алтернативни значења.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Оливер Реслер Оваа конвергенција на уметноста и активизмот во јавниот простор е евидентна во делата на Оливер Реслер (р. 1970 година, Австрија).
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Сепак, и покрај сите мапи, сите цариници, стражарници и опрема за следење, луѓето секогаш ќе наоѓаат начини да ги заобиколат границите или да ги користат за свои сопствени цели.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Еднонасочната комуникација на рекламирањето е претворена во субверзивен дијалог, со што се отвора дискусија околу тоа кој треба да го користи јавниот простор и зошто. 133 Naomi Klein, No Logo (London: Flamingo, 2000), 281. 134 Tim Kresvel, „Diskurs noći: Proizvodnja/potrošnja značenja na ulici“ in Prizori ulice, ed. Nikolas Fajf, (Beograd: Clio, 2002), 378. 135 Judith Butler, Ernesto Laclau and Slavoj Žižek, Contingency, He- gemony, Universality: Contemporary Dialogues On The Left (Lon- don and New York: Verso, 2000), 220. 136 Slavoj Žižek, The Sublime Object of Ideology (London: Verso, 1989). 108 Тактиката што ја користат комуникациските герилци може да се резимира со зборовите кои Мишел де Серто ги користи да ја опише „тактиката на секојдневниот живот“.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Во серијата на билборди, плакати и банери поставени во јавни простори во внатрешноста на низа градови во Европа и Јужна Америка кои го сочинуваат проектот „Алтернативна економија, алтернативни општества“, Реслер ги користи средствата за надворешно рекламирање за претставување на алтернативи на постоечкиот општествен и економски систем.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Таа ги користи ’можностите’ и зависи од нив, оти е без основа каде што би можела да ги складира своите добивки, да изгради своја позиција, и да планира напади.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Така, У мораше да ги користи скалите за да се искачи до својот стан на единаесеттиот кат.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
ЈАКОВ: Моите ги користам за други потреби. Не сум писател.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Го потсетив на техниките на заштитување кои сигурноста на „Хосака” очевидно ги користи.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Килимите ги продаваат низ сиот свет, којзнае кој и на каков начин ќе ги користи, а нашите ткајачи остануваат во своите ткајачници и ниту го познаваат светот, ниту пак тој знае дека постојат.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се сеќавам, дада ми ги даде сите чинии и тенџериња, филџанчиња што ги користевме додека живеевме заедно.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)