ги (зам.) - кове (гл.)

Таа се две: онаа што е распната и онаа која ги кове клинците врз себе.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Тука, поблиску до небото на своите идеи, ги ковеше своите планови на големото заминување од кои не можеше никогаш да се ослободи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)