ги (зам.) - истерува (гл.)

Тука, со специјални чукала, или со ражните од колите, удирајќи по класјето, ги истеруваа зрната од нив.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Само што сите со мартинки кои не се криеја под гуните како поткусените берданки без кои овчарите, речиси, не ги истеруваа овците.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)