ги (зам.) - истера (гл.)

Македонците ги истераа од домовите... Војна е!... А јас сама жена..
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ноќта врвеше натаму, а јас седнат на масата зад машината за пишување, сеќавав како само нејасни мисли ми врват низ главата, како парки магла кои се тегнат по долината над малото езеро под Лерна и потоа исчезнуваат, и на нивно место доаѓаат нови, сѐ додека дувне ветрот и не ги истера од грлото на котлината.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Холограм! Кажи ми нешто за Турскава чаршија која за инат засекогаш ќе ја нарекувам Турска, ко некаков мал јазичен пиетет кон Турците што ги истеравме пеесетите.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Единствено што се надевам е дека нема да дојде денот кога луѓето ќе престанат да зборат и наместо говор ќе ги користат само рацете на тастатура кои ќе станат извежбани како на секретарката у суд, а пола Македонија да носи тегли наочари тројка од што ќе си ги истера очите пред своето Пи-Си.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Бидејќи ние со домаќинот мој бевме сложни, што се вели како со еден ум и со една душа, јас уште од вчерадента знаев што ќе ми работи човекот мој утредента и, утрото, пред него ќе бев станата, торбата со јадењето ќе му ја имав стокмено, ќе му помогнев да ги истера воловите од аурот и да ги прегне или да ја самари маската, ако требаше да му помогнам на маска да се качи, стол за поткачување ќе му изнесев, маската од порта надвор за водило ќе му ја заводев, до над куќи ќе го испратев, ќе му го дадев водилото в раце, ќе го пуштев да одмине и по него трипати ќе се прекрстев.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Брза да ги стигне воловите, да ги истера нагоре над орманот и поскоро да се најде под дивјачката, под сенка.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ајс, викна по говедата, ги потера да ги истера од орманот надолу додека не ја стемнило и како што говедата заодија надолу, така таа го чу ѕвончето на вратот на кравата Белка.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Има уште многу други јадења кои се припремаат на оган од лепешки, а самите лепешки, пак, почнуваат да ги собираат, на одредено место во дворовите, уште од првиот ден кога, напролет, пред Благовец, ќе ги истераат гојдата на пасење во ливадите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ја разбудија в зори и таа отиде накај прозорецот, ги истера со викање, а тие хистерично врескаа зашто нивните млади гавранчиња беа бавни при полетувањето.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
А сепак, Томасиниевото задоцнето инсистирање на чувството на Даниелс за сопствената совршена природност (со маки стекнато, мора да се признае, благодарение на долгогодишна терапија) е да ги истера сите призрачни злодуси на геј-психотерапијата и на родовата девијантност кои и онака ги повикала подозривата опседнатост на Томасини со настраната музичка персона на Даниелс.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сопственикот откако нѐ седна, а пред тоа со ненајбелиот пешкир ги истера мувите од масата, сврти лице кон нас и со помош на преведувачот нѐ праша со што може да нѐ почести.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Затоа бегот не им дозволи на бугароманите да градат црква сред село, туку ги истера од сарајот, велејќи им дека можат да се молат во старата црква Свети Атанас, надвор од селото.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Единствена негова цел била да ги истера од Солун.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Мечките дојдоа да ги истераат и да воведат автномија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Важно ги истераа одвратните Струшки поетски вечери минати во ждерење, локање и патетично рецитирање подгреано што со алкохол што со помпезноста на „вишите државни интереси” - што Струга е.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Нешто слично на она врескање, со кое би можел пак да ги истера од себе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Да ми е подобро пиењето без нив или ќе излезам или нив ќе ги истерам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- И козарите и пчеларите се жалат, вели, нема каде Да ги истераат козите и пчелите. Нема каде да пасат, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И еден ден, црн ден за мене, го заповедав Ангелета да ги истера кравата и магарето удолу, покрај реката.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некои прачиња ќе ни ги истераат очите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Седна со нив, и кога келнерите со тешка мака ги истераа на улица, го оставија зелениот во некој влажен двор и ја одвлекоа блондината во малото сопче на браќата влечејќи го со себе и мирисот на лутата мастика.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
- Раизе, пријателе, ова кафеанче некогаш се викало Нептун, според богот на морињата! - Отсекогаш кафеанчето се викало Нептун!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но пред да пламне граѓанската војна во Либан и откако ги истераа Палестинците на чело со Арафат на кафеанчето му беше променето името во Либански рај.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За да ги истера мислите од својата глава, кај пет наутро се извлече од креветот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Симон ѝ рекол дека, природно, Борко имал многу непријатели меѓу Долненчани откога решил да го потопи Долнец и нив да ги истера долу на влезот на Б.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Тие што останаа живи ги налегнаа, ги изврзаа и заедно со жените и децата ги истераа од црквата, а неа откако ги извадија двајцата мртви сејмени, ја запалија со сите исклани селани во неа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Долу, од другата страна, наспроти влезот на Петра и Чана, ти имало една тајфа, од старец, старичка и една момичка, пикнати таму од понапред, си рекле тука е позаветно, горе помини-замини правел ветерот, а и за да не ги истера некој, се сосале тука.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Одѕвереноста, недоодморени, ги истера од капињето на меѓата.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ќе стивнат борбите, нашите ќе ги истераат кралските војници од нашето место и ќе си одиме кај мама и тате.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А тогаш, утредента, ги истераа воловите рано и, како обично, му подвикнаа и на Мартина да излегува.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Иако не ѝ е првпат ноќе да стои на стража, овој пат, дали поради немирот што ја опфати кога комесарот сите ги истера од топлата земјанка или поради тишината што настана со наглото престанување на вејавицата, таа почувствува некакво нејасно студенило и трпнеж.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кај се договараа и како се договараа старите меѓу себе и со дедо Геро Војвода не знам, ама никој е можеше да ги истера овците каде што сака.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Додека сите заедно не ги отвориме очите, никој ништо нема да види и никому не ќе му се признае дека гледа. (Поаѓа кон Евто) А тие што ќе наѕираат во мракот ќе ги наречат слепци и ќе им ги истераат очите од глава.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Втората вечер ни дојдоа момчињата со гитари да ни свират серенади, но татко ѝ на Цвета ги истера.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ау, прс и плева, мори, Чано, сау Игејци! Пули, пули! Ги истераме којнте, волоите, бишките, кокошките, са кундисаме ниа! ќе откашеше Тина. Коуку клетви уд виа живутинките, за греота! додаваше.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)