ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Двете невести, Јова и Петкана, и дванаесет годишното девојче Митра ја разбраа работата и се закопаа во сламата како прасиња во буниште, но чаушите навлегоа во племната, ги грабнаа вилите, ја избуричкаа сета слама и ги извлечкаа скриените жени и девојчето, та им ги затнаа устите на трите со шамии.

Борина во таквите случаи не се клава да не светни куќата и да ги види некој од баџата, оти за дупките Митра се погрижи та одамна ги затна со крпи: „да не ѝ дува северот“, — им велеше на жените, кога ја прашаа што толку иззатнала.

Секој Турчин маваше на секој селанец, селанка па и на децата.

Затоа што, според Енценсбергер, “философските теории делуваат како волшебни сирени, пред чие заводливо пеење писателите би морале да ги затнат ушите за да зачуваат барем минимум од онаа животна наивност која ѝ е толку неопходна на литературата”.

Ако литературата е жив пергамент кој од секунда во секунда ја бележи хрониката на „светот на животот“, тогаш таа не може да има никаква обврска кон теориските барања.

„Nevada“, во следната секунда, покажуваше 18:40:15. бројките на рускиот часовник беа големи, светли врз темна основа,па во склоп со металниот ремен, изгледаа некако стабилно.

Така, на пример, ми станува јасно дека: - менувам долна облека со различно темпо: гаќите по два пати на ден, маиците еднаш неделно - подзаборавам некои француски фрази што некогаш солидно ги употребував, па наместо „trois heures moins quart“ велам „deux heures quarantecinque“ - бричењето наутро ми се одолжува на 40 до 45 минути - минатиот понеделник едноставно ми попречи постоењето на борот (засаден во дворот од татко ми на денот на мојата мала матура, пред цели 30 години) и морав да го дадам да се исече, зошто одеднаш паднатите иглички почнаа да ми ги затнуваат одводите за вода на покривот - не можам да догледам 60 насто од театарските претстави и 80 насто од филмовите, а опседнат сум од хорор сцените на ТВ екранот, во кои што ѕиркам до доцна во полноќ со глава пикната под дланките.

Вашата милост тогаш ги искла селските кози и и ги затна грчмаците на сиромаштијата со пресолена пастрма.

Не си ги затнав ушите.

Таванот е умен колку што е улав.

И им ги затна устите на волците, на тријазичните еретици, пророчки укажувајќи на тревливиот јазик и упатувајќи ги сите со писмо кон спасение.

Кога е топло, Полин седи на чардакот, го врти лицето кон сонцето и се пече како гуштер, а кога е студено, седи во одајата крај огништето вртејќи го грбот кон пламенот, а со очите шета по цеповите на ѕидот за да види низ кои свирка ветерот за да ги затне со крпи, калчишта или со кожинче од јагне.

Една квечерина Преспа, лесна како срна, се стрчала накај саканиот Лабид и изумила да ги затне седумте кладенци.

Една приквечерина Преспа си ги налеала стомните, ги затнала седумте кладенци и си тргнала накај домата.

Место кревет ми служат два сандука. Струја нема. Прозорците ги затнавме.

Најголемото внуче Веселко ја охрабрува Бабо, тета Чана најде место и за нас и за нив, тука, оздола, да зачиститат и ќе дојдат по нас! и не само што ја охрабрува, туку ги затнува и изворчињата во нејзините очи.

Еднаш навистина се сретнаа со вистинска мечка високо во шумата, но искусниот снимател ги стивна, ни да продолжат ни да се повлечат додека мечката, непредизвикана, но ‘ржејќи, не си го продолжи патот преку паднатите стебла и мувлестите пенушки, а тие - цела екипа, еден по друг - не ја заобиколија (да ја прескокнат не се осмелија) свежата па дури и расчадена лепешка што ја беше оставила таа среде врвицата, не само за да ги одвраќаат погледите туку и да си ги затнуваат носевите од неа.

Тетка Анѓа ги затна ушите, постоја неколку мига намуртена поради вревата, па продолжи: - Сакам убаво да се наредите в ред.

„Супер“ „Супер“ Филип загледуваше де кон палавите девојчиња, де кон молчаливите Влатко и Теми, небаре се чувствува виновен, си ги затна ушите со дланка: „Доста де, тапанчињата ми ги дупнавте“ и се сврте накај Влатко.

Отпрвин е тешко: мораш да ги затнеш ушите со прсти или со памук, но подоцна се свикнуваш и пукотот само ти го затрега и тресе ушното тапанче.

Па ќе се исправи и ќе ги затне ушите со два врста.

Од друга страна тоа е и почетен навестувачки знак за моето согледување на проблемот на “архитектониката”, како некаква замислена прва цигла во овој скромен обид да се создаде “нехендикепирана куќа” во текст, то ест некаква нејзина анаморфоза, одблесок што го нарекувам “Децентриран дом” и кого што, колку и да е “виртуелен”, повеќе го преферирам како “место за живеење” од навестената сигурност (стерилност) на “нехендикепираната куќа”. (узбуна, паника, “веќе шизоидно станува ова преплетување на жанровите”, велат прасињата и ги затнуваат нежните уши; но волкот продолжува да дува и да дрдори сеќавајќи се на зборовите оставени во аманет: МОЈОТ ДОМ Е МЕМОРИЈА Е ТЕКСТ Е ПРИКАЗНА) Виртуелно-реално, централно-странично, (не)хендикепирано, ете веднаш пар потпорни столбови во форма на поларности, дихотомии и дистинции, се чини неизбежни дури и при обидите да се “градат кули во воздух”, што отприлика е намерата на овој текст; зборот “хендикеп” (вон своето примарно “коњско”, т.е. спортско значење кое потекнува од англиските коњски трки), од една страна асоцира на тнр.