ги (зам.) - зарие (гл.)

Пргава и сигурна шепа ги зари своите канџи во нејзината слабина додека беше наведната над растението.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Скокнав, му ги зарив забите во вратот.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Мони ме погледна пред да ги зарие забите во растопениот еурокрем размачкан врз лебот и како и секогаш, ми рече: - Сакаш? Нејќеш, - и почна мирно да си јаде.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Секојпат кога ќе купеше сладолед, смоки или чипс истото ми го правеше: Сакаш? Нејќеш.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Свекрвата се насмеа. - Си помисли дека ќе ѝ ја земеш чинијата, душичка ненаситна таа, - се кикотеше мајката, но јас знаев дека мачката само сакаше повторно да си ги зарие ноктите во моето месо.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Гледам дека има и компири, - мрмореше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Острите предмети ме повикуваат да си го засечам телото, шилестите – да ги заријам во моето срце.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Реката ме привлекува кон себе со истата брзина и сила со која тече.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Еднаш, по едно “Ќе беше подобро да не те родев,” кога себеомразата сакаше да ја убие пречувствителноста, се скрив под креветот, си ги ставив рацете околу вратот, и палците силно ги зарив во грлото над клучната коска, сѐ додека не ја изгубив свеста.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Од брат ми понекогаш позајмував лист хартија и молив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)