ги (зам.) - вкопува (гл.)

Чана знае дека Пелагија се печи на оган, туку го бара нејзиниот поглед со знак за заминување, а тоа и се случува, станува од столицата, му се приближува на Димостена, му ја зема раката како за поздрав и туку брзо и силно ги вкопува своите усни на неа пропелтечувајќи неколку зборови Прости ми Димостене за сѐ што претрпе, за страдањата заради мене, прости ми барем ти ако не може тоа да го направи Света Богородица и дедо Господ, ама на твоите страдања немав храброст да ти натоварам уште и неизбришлив срам!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ги вкопуваат нозете во измиената, речиси оголена земја.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Си ги вкопуваме во месата, се кинеме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)