ви (зам.) - џигер (имн.)

Секоја вечер, коа си идело момчето од чаршија, сѐ ќе се допрашало момчето до старио за некој работи што видел и чул дента и сѐ нешто ќе се понаучело момчето од старио си татко.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Не дочекал сиромајио да му дозборуа чорбаџијата ошто се налутил, тики ошто му дошло да тепа, та му надал: - Пусто ви останало и чорбаџил'ко ваш, и добрината ваша што ќе ми ја напраите со метилаиот ви џигер, со смрдено некое чкембе и црева, коа ме сурукледисуате полојна ден за еден џигер од еден грош, а пак јас си го изгубив целио ѓундел'к.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Слушајте вамо вие, мали - му рекол царот - јас сакам вие да ми напраите еден синџир од песок.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)