ве (зам.) - извести (гл.)

Ама кога условите ќе созреат, ќе ве известам“ рече, со некакво омаловажување не погледна и си замина.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Нели онаа вечер ми рече дека не е чесно автата да се нагрдуваат!?“ ме потсети Влатко.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Леле, оној мерцедес - она крукчено напред кога би можел да му го мавнам!“ извикав и веднаш се засрамив.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Господине, се јавуваме од Градска болница. Жал ни е што ќе мора да Ве известиме... Вашата цимерка... мртва е... несреќа... несреќен случај... наполитанка... се засркнала... се задавила... примете сочувство...
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Ќе ве известам кога ќе оди емисијата, а вие ја имате привилегијата да го запознаете и моето лице и мојот глас.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А некогаш навечер кога ние излегуваме ќе треба да бидете со Патрик, но се разбира за тоа благовремено ќе ве известиме и ќе ви платиме екстра... зборуваше брзо и певливо Госпоѓа Изабел.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)